بریس ها در ابتدا برای چه استفاده می شدند؟

بریس ها که به عنوان بریس های ارتودنسی یا بریس های دندانی نیز شناخته می شوند، ابزارهایی هستند که در ارتودنسی مورد استفاده قرار می گیرند که به تراز و صاف کردن دندان ها و اصلاح مشکلات بایت کمک می کنند. در حالی که امروزه بریس ها معمولاً با دندانپزشکی زیبایی مرتبط هستند، آنها در ابتدا به دلیل نیازهای پزشکی ساخته شدند.

تاریخچه مختصری از بریس ها

خاستگاه بریس ها به هزاران سال قبل برمی گردد و نمونه هایی از آن در میان تمدن های باستانی یافت می شود. با این حال، بریس هایی که امروزه می شناسیم، در دهه های 1700 و 1800 پیشگام شدند، زیرا دندانپزشکی به عنوان یک عمل پزشکی تکامل یافت.

روش های اولیه صاف کردن دندان ها

باستان شناسان شواهدی را کشف کرده اند که نشان می دهند افراد حتی در دوران باستان نگران داشتن دندان های صاف بوده اند. تمدن های اولیه مختلف، از جمله اتروسک ها، مصری ها، یونانی ها و رومی ها، از بن فلزی خام و سیم کتگوت برای تثبیت دندان های لق و پر کردن فاصله های ناشی از دندان های از دست رفته استفاده می کنند. این ابزارها عمدتاً برای بهبود جویدن و گفتار طراحی شده اند تا ظاهر.

تمایل به داشتن دندان های صاف در اوایل اروپای مدرن نیز وجود داشت، اما روش ها نسبتاً ابتدایی باقی ماندند. آرایشگران اغلب به عنوان دندانپزشک پاره وقت خدمت می کردند و دندان ها را ترمیم می کردند و شکل آنها را تغییر می دادند تا آنها را بهتر در کنار یکدیگر قرار دهند. با این حال، این اقدامات بسیار دردناک و نه چندان مؤثر بودند.

تاریخچه مختصری از بریس ها

تولد ارتودنسی مدرن

در سال 1728، دندانپزشک فرانسوی پیر فاشارد Pierre Fauchard  کتابی مهم در زمینه دندانپزشکی به نام “The Surgeon Dentist: A Treatise on Teeth جراح دندانپزشک: رساله ای در مورد دندان ها” منتشر کرد. برای نخستین بار، یک رویکرد علمی در دندانپزشکی و صاف کردن دندان ها اعمال شد. فاشارد استفاده از ابزاری شامل یک فنر و یک نوار صاف فلزی را برای وسیع کردن قوس دندانی و تراز کردن دندان ها معرفی کرد.

در اواخر دهه 1700 و اوایل دهه 1800، دندانپزشکی در حال تثبیت خود به عنوان یک حرفه پزشکی واقعی بود. در زمینه درک بیولوژی و مکانیک دندان ها و ساختارهای پشتیبان آنها پیشرفت هایی انجام شد. با رشد دانش دندانپزشکی، ساخت بریس های بهتر نیز توسعه یافت.

برخی از نوآوری های کلیدی عبارتند از:

• 1771 – دندانپزشک فرانسوی اتین بورده Étienne Bourdet اولین دندانپزشکی بود که کشیدن دندان های پرمولر را برای از بین بردن فشردگی و بهبود همترازی توصیه کرد. این اقدام، فضایی را برای صاف کردن دندان های باقی مانده ایجاد می کند.
• اوایل دهه 1800 – پزشکان استفاده از دندان های کشیده شده متصل به هم با بندها و پیچ های فلزی را شروع کردند تا شکاف های ناشی از دندان های از دست رفته را پر کنند و دندان های لق را تثبیت کنند. اینها پیش سازهای بریس های ثابت معاصر بودند.
• 1819 – دلاباره Delabarre استفاده از فلزات گرانبها مانند پلاتین را برای ساخت ابزارهای دندانپزشکی معرفی کرد. این راحت تر و بادوام تر از آهن خام بود.
• اوایل دهه 1800 – آرماند لیمبرتون Armand Limberton پیشگام روشی برای احیاء دندان ها با استفاده از سیم های طلایی با دقت شکل داده شده بود که به هر دندان سمان شده بودند. این مفهوم اولیه برای بریس های مدرن بود.
• 1843 – دندانپزشکان آمریکایی هوراس ولزHorace Wells و جان راگلز John Ruggles از نوارهای طلا و بندهای پلاتین برای ایجاد بریس هایی با اتصالات دقیق به نام “انبر tongs” استفاده کردند.
• 1847 – الاستیک های لثه برای نخستین بار برای تراز کردن دندان ها استفاده شدند. امروزه نیز از مواد الاستیک در ارتودنسی استفاده می شود.
• دهه 1850 – کش ولکانیت از صنعت الاستیک برای استفاده در ابزارها و بریس های دندانپزشکی اقتباس شد.
• 1864 – سانفورد کریستی بارنوم Sanford Christie Barnum با استفاده از پلیت ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته، بریج دندانی مصنوعی عاج را اختراع کرد. این ابزار مفهوم استفاده از پروتزها برای دستیابی به آرایش دندانی مطلوب را ایجاد کرد.
• 1880 – نورمن کینگزلی Norman Kingsley متنی تأثیرگذار در زمینه ارتوپدی دندان – صورت منتشر کرد و بریس های دندانی را به عنوان یک عمل علمی معرفی کرد.
• اواخر دهه 1800 – پیشرفت در مواد منجر به استفاده گسترده از سیم های فولادی – نیکل، آلومینیوم و نگهدارنده های متصل به زنجیره طلا شد.

در اواسط دهه 1800، پیشرفت های قابل توجهی در زمینه مواد و روش های صاف کردن دندان ها انجام شد و پایه های بریس های ارتودنتیک معاصر را ایجاد کرد.

عوامل مؤثر بر پذیرش بریس برای دندانپزشکی زیبایی

در حالی که روش های اولیه صاف کردن دندان ها ریشه در ضرورت پزشکی کاربردی داشتند، چندین عامل فرهنگی و تکنولوژیکی باعث شدند که بریس ها در اواخر قرن بیستم به یک درمان زیبایی و نماد مد مطلوب تبدیل شوند:

افزایش محبوبیت دندانپزشکی زیبایی

با پیشرفت دندانپزشکی و در دسترس قرار گرفتن آن به طور گسترده در دهه 1900، دندانپزشکی زیبایی روی بهبود لبخند و ظاهر افراد متمرکز شد. داشتن دندان های سفید روشن و یکدست به طور فزاینده ای جذاب به نظر می رسید. بریس ها راهی برای دستیابی به لبخند کامل هالیوودی ارائه کردند.

مواد و تکنیک های بهبود یافته

انواع جدیدتر آلیاژهای فلزی، نوآوری هایی مانند سیم های فولادی، مکانیسم های نیروی کنترل شده و استفاده از اشعه ایکس این امکان را برای ارتودنتیست ها فراهم کرد که با بریس ها سریع تر و مؤثرتر کار کنند. درمان ها در مقایسه با درمان های اولیه، کمتر دردناک و دست و پا گیر شدند و تقاضا را افزایش دادند.

ضد فرهنگ جوانان دهه 1960 و 1970

بریس ها راهی برای جوانان این دوران شدند تا علیه ارزش های محافظه کارانه سنتی نسل های قبلی که طرفدار همرنگی یا مشابهت بودند، شورش کنند. تهیه بریس ها پاسخی بود به قوانین سختگیرانه در موارد ظاهر و روشی برای تعیین هویت آنها.

افزایش فرهنگ مصرف و تأکید بر تصویر

فرهنگ مصرفی مدرن تأکید بیشتری روی تصویر و ظاهر به عنوان نشانگر موقعیت اجتماعی دارد. داشتن دندان های صاف با ثروت و زیبایی همراه بود. بریس ها به جای اینکه فقط برای نیازهای عملکردی باشند، به عنوان یک نماد وضعیت و بهبود زیبایی مورد توجه قرار گرفتند.

رشد صنعت دندانپزشکی زیبایی

پیشرفت در دندانپزشکی زیبایی منجر به توسعه سفید کردن دندان ها، ونیرها، ایمپلنت ها و سایر درمان های انتخابی شد. بریس ها مکمل این پیشنهادات به عنوان راهی برای یک لبخند ایده آل بودند. دندانپزشکان بیشتری ارائه بریس ها و ترویج مزایای زیبایی آن را شروع کردند.

دسترسی بهتر به درمان ارتودنسی

با گسترش پوشش بیمه دندانپزشکی در اواسط دهه 1900، بیماران بیشتری فراتر از افراد ثروتمند استطاعت پرداخت هزینه بریس ها را داشتند. این امر تقاضا را به میزان قابل توجهی افزایش داد. بعلاوه، نوآوری هایی مانند طرح های اقساطی، بریس ها را در دسترس خانواده های کم درآمد قرار داد.

کاربردها و مزایای کلیدی بریس ها در دندانپزشکی امروزه

در حالی که ممکن است بریس ها به یک درمان زیبایی محبوب دندانپزشکی تبدیل شده باشند، اما هنوز هم اهداف و مزایای پزشکی حیاتی دارند:

اصلاح نامرتبی دندان ها و بهبود بایت

عملکرد اولیه ارتودنسی بریس ها اعمال فشار ثابت برای جابجایی تدریجی دندان ها به سمت تراز مناسب در فک ها و اصلاح مسائلی است که می تواند روی جویدن تأثیر منفی داشته باشند و باعث درد فک شوند.

بستن فاصله بین دندان ها

بریس ها از سیم ها برای کنار هم کشیدن دندان ها و حذف شکاف های نامناسبی استفاده می کنند که باعث گیر کردن غذا می شوند و تمیز کردن و نگهداری دندان ها را سخت تر می کنند.

کاربردها و مزایای کلیدی بریس ها در دندانپزشکی امروزه

تغییر شکل موقعیت فک

بریس ها با اعمال نیرو روی دندان ها، می توانند روی رشد و موقعیت کلی فک تأثیر بگذارند تا هم ترازی دندان ها و صورت را بهبود بخشند.

کاهش خطر مشکلات بهداشتی دندان

تمیز کردن و نگهداری دندان های نامرتب سخت تر است. بریس ها به صاف کردن دندان ها کمک می کنند تا از تجمع پلاک و پوسیدگی جلوگیری کنند و امکان نخ دندان کشیدن راحت تر بین دندان ها را فراهم می کند.

بهبود وضوح گفتار

بریس ها مشکلات و شکاف های بایت را برطرف می کنند تا امکان تلفظ و گفتار واضح تر را فراهم کنند.

ترمیم ساختار دندان

بریس ها می توانند شکل دندان ها را به گونه ای تغییر دهند که اندازه و موقعیت طبیعی و سالم پیدا کنند که ممکن است در اثر شکستگی یا ترک خوردگی دندان ها یا کارهای قبلی دندانپزشکی دچار مشکل شده باشد.

رفع فشردگی دندانی

بریس ها فضای داخل دهان را گسترش می دهند تا فشردگی دندان ها را کاهش داده و امکان تراز درست آنها را فراهم کنند.

کمک به رشد فک

در کودکان، بریس ها می توانند رشد فک را به طور موازی هدایت کنند تا دندان ها را قادر سازند به خوبی روی هم قرار گیرند.

انواع سیستم بریس های مدرن

در حال حاضر انواع مختلفی از سیستم ها و روش های ارتودنسی متناسب با بودجه و سبک زندگی متفاوت وجود دارند:

بریس های فلزی سنتی

توضیحات: براکت های سمان شده به هر دندان که برای هدایت دندان ها در موقعیت خود سیم کمانی از درون آنها رد شده است. به طور معمول از براکت های فلزی و سیم کمانی استفاده می شود.

فرآیند: هر 4 تا 6 هفته یک مرتبه با سفت کردن سیم ها به عنوان جابجایی دندان ها تنظیم می شود. کل زمان درمان به طور متوسط 1 تا 3 سال است.

نگهداری: برای جلوگیری از ایجاد پلاک روی براکت ها به بهداشت دهان و دندان نیاز دارید. از خوراکی های خیلی سفت یا چسبناک که با تغییر رژیم غذایی می توانند باعث شکستن براکت ها شوند، خودداری کنید.

هزینه: حدود 3000 تا 7500 دلار اما بر اساس میزان درمان مورد نیاز متفاوت است.

بریس های سرامیکی

توضیحات: شبیه به براکت های فلزی اما با براکت های ساخته شده از ترکیب سرامیک یا پرسلن برای ظاهری مجزاتر. سیم کمانی هنوز فلزی است.

فرآیند: از نظر زمان بندی تنظیم، همان فرآیند بریس های فلزی هستند.

نگهداری: به همان میزان مراقبت و نگهداری مانند بریس های فلزی نیاز دارید.

هزینه: به طور متوسط حدود 4000 تا 8000 دلار. گران تر از فلز.

بریس های پشت دندانی

توضیحات: براکت های سفارشی که به جای سطوح جلویی به پشت دندان ها چسبانده شده اند. تقریبا نامرئی.

فرآیند: درجه بالاتر سفارشی سازی به معنای جدول زمانی طولانی تر 6 تا 24 ماهه برای اعمال و تنظیم است. کل زمان درمان مشابه بریس های فلزی 1 تا 3 سال است.

نگهداری: مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با وجود بریس ها روی سطوح داخلی دندان ها دشوارتر است. ممکن است به ابزارهای تخصصی نیاز داشته باشید.

هزینه: حدود 8000 تا 10000 دلار به دلیل سفارشی سازی گسترده.

الاینرهای شفاف (به عنوان مثال اینویزیلاین)

توضیحات: مجموعه ای از الاینرهای پلاستیکی متحرک شفاف که به طور متوالی برای جابجایی دندان ها استفاده می شوند. محافظه کارانه ترین گزینه.

فرآیند: مجموعه الاینر جدید معمولاً هر 1 تا 2 هفته یک مرتبه در کل جدول زمانی درمان 12 تا 18 ماهه صادر می شود. قابل برداشتن برای غذا خوردن و تمیز کردن.

تعمیر و نگهداری: الاینرها باید 20 تا 22 ساعت در روز استفاده شوند. رژیم پاکسازی و نگهداری خاص.

هزینه: محدوده 3000 تا 8000 دلار بسته به پیچیدگی مورد.

بریس های طلا

توضیحات: براکت های متصل شده به یکدیگر با سیم های کمانی طلایی. گران ترین و لوکس ترین گزینه.

فرآیند: جدول زمانی مشابه بریس های فلزی. طلا نرم تر و انعطاف پذیرتر از فولاد است.

نگهداری: برای جلوگیری از آسیب، به بهداشت و مراقبت دقیق دهان و دندان نیاز دارند.

هزینه: حدود 10000 تا 20000 دلار برای سیم های کمانی طلا به دلیل هزینه بالای مواد.

انواع سیستم بریس های مدرن

آینده بریس ها و الاینرهای شفاف

سیستم های الاینر شفاف مانند اینویزیلاین در سال های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده اند، اما بریس های سنتی مؤثرترین درمان برای موارد پیچیده ارتودنسی هستند. پیشرفت ها در مواد و پرینت سه بعدی در حال گسترش امکانات برای سیستم های بریس های ظریف تر و سفارشی شده هستند.

برخی از روندها و فناوری های نوظهور عبارتند از:

• براکت های سرامیکی و سیم های کمانی شفاف تر برای ظاهری مجزاتر از بریس های سنتی.
• استفاده از آلیاژهای تیتانیوم و پلاستیک هایی مانند تفلون که سبک تر هستند و در عین حال کنترل دقیقی فراهم می آورند.
• فناوری پرینت سه بعدی که امکان براکت ها و سیم های سفارشی سازی شده متناسب با آناتومی دندان ها و نیازهای ارتودنتیک خاص بیمار را فراهم می کنند.
• مواد الاینر شفاف جدید که ویژگی های بازتاب نور دندان های طبیعی را برای الاینرهای تقریباً نامحسوس تقلید می کنند.
• افزایش استفاده از اسکن های دیجیتال، نرم افزار برنامه ریزی و پرینت سه بعدی برای قرار گیری بهتر ایجاد طرح های درمان کارآمدتر الاینر شفاف.
• وسیع کننده لینگوال که به طور موقت به پشت دندان ها چسبانده می شوند تا فضای مورد نیاز برای همراستا شدن دندان ها را فراهم کنند.
• ابزارهای تکیه گاه موقت (TAD ها) که در استخوان فک کاشته می شوند تا تکیه گاه و کنترل بهتری را در طول فرآیند هم ترازی فراهم کنند.
• تکنیک های سوراخ های ریز در استخوان با استفاده از لیزر یا ابزار برای سست کردن بافت لثه و تسریع حرکت دندان ها با الاینرها.
• پیشگیری اولیه و ارتودنسی مداخله گر برای کودکان برای کاهش نیاز به بریس ها در آینده.

در حالی که ممکن است نحوه ظاهر و ساخت بریس ها در طول زمان تغییر کند، بهبود سلامت، عملکرد و ظاهر دندانی در کانون اصلی بریس های ارتودنسی باقی خواهد ماند.

سؤالات متداول

برخی از اولین تلاش ها برای صاف کردن دندان ها چه بوده است؟

برخی از قدیمی ترین شواهد صاف کردن دندان ها به هزاران سال قبل از تمدن های باستانی مانند مصریان و رومی ها برمی گردد که از بندهای فلزی زمخت و سیم های کتگوت برای تثبیت دندان ها استفاده می کردند. در اروپای قرن هجدهم، آرایشگران اغلب دندان ها را سوهان می کشیدند تا بهتر به هم برسند. این تکنیک های اولیه بسیار ابتدایی بودند و به جای ظاهر بر عملکرد تمرکز داشتند.

از چه زمانی براکت ها بیشتر شبیه امروز شدند؟

در اواخر دهه 1700 و اوایل دهه 1800، پیشرفت در موادی مانند فلزات گرانبها و پیشرفت در درک آناتومی و علم دندان امکان توسعه ابزارهای های ارتودنسی مدرن تر را برای دندانپزشکان فراهم کرد. دندانپزشکانی مانند دلابارDelabarre  و لیمبرتون Limberton  پیشگام روش هایی با استفاده از سیم های طلایی و نوارهای چسبانده شده به دندان ها برای تراز کردن دقیق دندان ها برای اولین بار بودند.

آیا در ابتدا از بریس ها به دلایل زیبایی استفاده می شد؟

خیر، در اصل از بریس ها برای اصلاح مشکلات عملکردی جویدن، صحبت کردن و سلامت دندان استفاده می شد. آنها بدوی و دردناک بودند. با رواج دندانپزشکی زیبایی در قرن بیستم، بریس ها به یک درمان زیبایی مطلوب برای دستیابی به لبخند کامل هالیوودی تبدیل شدند.

چه چیزی باعث محبوبیت بریس ها در دهه های 1960 یا 1970 برای نوجوانان شد؟

بریس ها با ضد فرهنگ جوانان و تمایل به شورش در برابر ارزش های محافظه کارانه همرنگی و قوانین سختگیرانه حاکم بر ظاهر هماهنگ هستند. دریافت بریس ها راهی برای نوجوانان بود تا هویت و فردیت خود را در پاسخ به هنجارهای اجتماعی که آنها مخالفت می کردند، بیان کنند.

چگونه مواد برای بریس ها در طول زمان تغییر کرده اند؟

بریس های اولیه از مواد دردناکی مانند بندهای آهنی و سیم های کتگوت استفاده می کردند. در دهه 1800، پیشرفت هایی با استفاده از طلا، پلاتین و پرسلن صورت گرفتند. بریس های معاصر از فولاد ضد زنگ درجه بالا، آلیاژهای تیتانیوم، سرامیک و پلاستیک شفاف برای فرآیند راحت تر و ظاهری محافظه کارانه تر استفاده می کنند. چاپ سه بعدی امکان سفارشی سازی بیشتر را فراهم می کند.

چه نوآوری های جدیدی آینده بریس ها را شکل می دهند؟

برخی از نوآوری های کلیدی که بریس های آینده را شکل می دهند شامل استفاده از چاپ سه بعدی برای اجزاء سفارشی شده، مواد شفاف جدید برای الاینرها و براکت های تقریباً نامرئی، ابزارهای تکیه گاه موقت کاشته شده در فک، و مداخله پیشگیرانه اولیه برای کودکان هستند. اسکن دیجیتال و فناوری برنامه ریزی درمان با الاینرهای شفاف را نیز بهبود می بخشد.

نتیجه گیری

در حالی که بریس های ارتودنسی در حال حاضر به عنوان یک درمان زیبایی و نماد وضعیت مرتبط با یک لبخند جذاب دیده می شوند، اما خاستگاه این بریس ها ضرورت پزشکی کاربردی است. روش های اولیه صاف کردن دندان ها از بندهای زمخت و سیم های فلزی برای تثبیت دندان ها و بهبود جویدن استفاده می کردند، زیرا دندانپزشکی در دهه های 1700 و 1800 به صورت علمی تکامل یافت. با پیشرفت های تکنولوژیکی و تغییرات اجتماعی – فرهنگی در دهه 1900، بریس ها به دلیل مزایای زیبایی شناختی خود به جای مزایای پزشکی مورد استقبال قرار گرفتند. بریس های دندانی فعلی از طریق انواع سیستم های سفارشی سازی شده همچنان به بهبود تراز، سلامت و ظاهر کمک می کنند. پیشرفت ها در مواد و فناوری چاپ سه بعدی احتمالاً در آینده بریس های ظریف تر و در عین حال مؤثرتری را ممکن خواهد ساخت. با این حال، کمک به لبخند زدن با اعتماد به نفس از طریق بهبود عملکرد دندان و سلامت ارتودنتیک همچنان کاربرد اصلی است.