در این نوشته می خوانید:
- 1 آیا همه می توانند پیرسینگ را انجام دهند؟
- 2 چه موادی برای جواهرات پیرسینگ استفاده می شوند؟
- 3 پیرسینگ چگونه انجام می شود؟
- 4 آیا پیرسینگ درد دارد؟
- 5 خطرات شایع پیرسینگ دهان
- 6 چه مدت طول می کشد تا سوراخ پیرسینگ بهبود یابد؟
- 7 پیرسینگ و ارتودنسی دهان
- 8 مراقبت از پیرسینگ های دهانی
- 9 علائمی که باید مراقب آنها باشید
- 10 پیرسینگ بهبود یافته چقدر دوام خواهد داشت؟
- 11 چگونه زیورآلات خود را عوض کنیم
- 12 نحوه کنار گذاشتن پیرسینگ ها
- 13 با فردی که قرار است پیرسینگ شما را انجام دهد صحبت کنید.
همه ما دوست داریم شخصیت و حس خود را، در سبک ارائه خودمان، از لباس گرفته تا مدل مو و سبک آرایش خود، نشان دهیم. پیرسینگ اغلب جزء مهمی از تصویر شخصی است، اما برخلاف لباس و مدل مو، پیرسینگ با خطراتی برای سلامتی همراه است- بویژه پیرسینگ ناحیه دهان.
از سوراخ کردن فرنولوم- بافت کوچکی که لب بالا را به لثه بالا متصل می کند- گرفته تا زبان، لب و گونه. پیرسینگ های فرنوم و زبان تا زمانی که شما لبخند نزنید یا صحبت نکنید نسبتاً نامرئی هستند.
آیا همه می توانند پیرسینگ را انجام دهند؟
فردی که پیرسینگ شما را انجام می دهد می تواند تعیین کند که آیا شما گزینه مناسبی برای انجام این نوع پیرسینگ هستید یا خیر. برخی از محدودیت ها شامل داشتن بریس یا فرنوم خیلی کوچک است. سایر بیماری های دهانی که باعث می شوند شرایط لازم برای انجام پیرسینگ را نداشته باشید عبارتند از بیماری لثه، سیلانت های دندانی و پریودنتیت.
چه موادی برای جواهرات پیرسینگ استفاده می شوند؟
- تیتانیوم جراحی: اگر پوست حساسی دارید، ممکن است تیتانیوم به شمت پیشنهاد شود.
- استیل ضد زنگ جراحی: گرچه استیل جراحی ضد حساسیت تلقی می شود، اما احتمال تحریک هنوز هم وجود دارد.
- نیوبیم: این یکی دیگر از مواد ضد حساسیت است که احتمال خوردگی آن اندک است.
- طلا: اگر ترجیح می دهید طلا استفاده کنید، کیفیت مهم است. در طول روند بهبود از طلای زرد یا سفید 14 عیار استفاده کنید. طلای بالاتر از 18 عیار چندان بادوام نیست و جواهرات با روکش طلا می توانند منجر به عفونت و واکنش های آلرژیک شوند.
پیرسینگ چگونه انجام می شود؟
اگر فردی که پیرسینگ شما را انجام می دهد تشخیص دهد که شما گزینه مناسبی برای این پیرسینگ هستید، این فرآیند را آغاز می کند. فرایند اصلی نسبتاً سریع است و حداکثر چند دقیقه طول می کشد.
در اینجا برای شما توضیح می دهیم چه انتظاری باید داشته باشید:
- پیرسر شما یک محلول ضد باکتری برای شستشوی دهان به شما می دهد.
- بعد از تمیز شد دهان شما، موضعی که قرار است سوراخ شود را کاملاً در معرض دید قرار می دهد.
- سپس سوراخ کردن با یک سوزن استریل انجام می شود.
- در انتها جواهرات را از سوراخ عبور می دهد و در صورت نیاز، مهره های قابل استفاده را روی آن پیچ می کند تا جواهرات را در جای خود نگه دارد.
آیا پیرسینگ درد دارد؟
امکان بروز درد در تمام انواع پیرسینگ ها وجود دارد. به طور کلی، هر چه ناحیه گوشتی تر باشد، پیرسینگ کمتر درد خواهد داشت.
فرنولوم شما باید به اندازه کافی ضخیم باشد که بتواند جواهرات را نگه دارد، اما تکه بافت هنوز نسبتاً کوچک است. به همین دلیل، سوراخ کردن ممکن است کمی بیشتر از سوراخ کردن لب یا لاله گوش درد داشته باشد.
آستانه تحمل درد افراد نیز یک عامل مهم است. خبر خوب این است که بخش سوزنی این فرایند تنها چند ثانیه طول می کشد، بنابراین باید پس از یک دم و بازدم عمیق تمام شود.
خطرات شایع پیرسینگ دهان
همیشه همراه با پیرسینگ خطراتی وجود خواهند داشت، حتی ساده ترین پیرسینگ، که سوراخ کردن لاله گوش است، می تواند عفونت یا واکنش آلرژیک به فلز را داشته باشد. پیرسینگ های دهان این خطرات مشترک را دارند و همچنین هر یک از آنها دارای چند خطر منحصر به فرد است.
- عفونت: دهان انسان بواسطه خوردن و آشامیدن، محل زندگی گونه های متعدد باکتری است. باکتری ها همچنین می توانند از طریق بوسیدن، سیگار کشیدن و سایر فعالیت های دهانی وارد دهان شوند. بهداشت خوب دهان و دندان برای کنترل آن بسیار مهم است، اما در صورت گیر افتادن باکتری در محل پیرسینگ، عفونت امکان پذیر است و می تواند باکتری را در تماس نزدیک تر با جریان خون قرار دهد و منجر به بروز عفونت، درد و تورم شود.
- آسیب و صدمه: بوجود آمدن عادت بازی کردن با پیرسینگ زبان یا لب آسان است، اما این می تواند منجر به لب پر شدن یا ترک خوردن دندان ها، آسیب دیدن پر شدگی دندان و آسیب به بافت لثه، لب ها یا زبان شود.
- تحلیل لثه: هنگامی که بافت لثه پیوسته با یک پیرسینگ در تماس است، می تواند از بین برود و باعث از بین رفتن ریشه دندان ها خواهد شد، و آنها را در برابر پوسیدگی آسیب پذیر خواهد کرد.
- بی حسی: پیرسینگ زبان می تواند به دلیل آسیب به عصب زبان، به طور موقت یا دائم باعث بی حسی آن شود. این می تواند بر حس چشایی و حرکات دهان تأثیر بگذارد.
- تداخل با عملکرد طبیعی دهان: غدد بزاقی ما با وجود اشیاء خارجی داخل دهان فعال می شوند. معمولاً به معنای غذا است، اما یک پیرسینگ می تواند غدد بزاقی شما را فریب دهد تا اضافه کار کنند. علاوه بر این، می تواند بر گفتار تأثیر بگذارد و جویدن و بلعیدن را مختل نماید.
- تداخل در تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس: پیرسینگ میتواند نواحی مهم را در تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس دندان بپوشاند و باعث شود حفرهها زیر رادار دندانپزشک راحت تر بلغزند و پنهان شوند.
- آسیب به مینای دندان ها و یا ترمیم های دندانی: مهره های بزرگ و سایر اتصالات روی جواهرات می توانند با دندان ها یا روکش ها یا دیگر ترمیم های دندانی شما برخورد پیدا کنند و احتمالاً باعث لب پر شدن، ترک خوردن، یا حتی شکستن آنها شوند.
- پس زدن: اگر بدن شما جواهرات را به عنوان یک مزاحم تلقی کند، ممکن است با ساخت بافت پوستی بیشتر، برای هل دادن پیرسینگ رو به بیرون از فرنولوم واکنش نشان دهد.
- خونریزی طولانی مدت: اگر یک رگ خونی توسط سوزن در حین سوراخ کردن سوراخ شود، کنترل خونریزی و/یا سطوح بالای از دست دادن خون ممکن است مشکل باشد.
- درد و تورم: درد و تورم از علائم رایج پیرسینگ دهان هستند. در موارد شدید، زبان به شدت متورم میتواند راه هوایی شما را ببندد و تنفس را محدود کند.
- اندوکاردیت: پیرسینگ ناحیه دهان خطر آندوکاردیت، التهاب دریچه های قلب یا بافت ها را به همراه دارد. زخم ایجاد شده در حین پیرسینگ، فرصت مناسبی را برای باکتری ها فراهم می کند تا وارد جریان خون شما شده و به قلب بروند.
چه مدت طول می کشد تا سوراخ پیرسینگ بهبود یابد؟
پیرسینگ پوست معمولاً در عرض 4 تا 12 هفته بهبود می یابد. اگر توصیههای مراقبتهای بعدی سوراخکننده خود را رعایت نکنید، ممکن است بهبودی پیرسینگ شما بیشتر طول بکشد. ممکن است در چند هفته اول درد و تورم خفیف را تجربه کنید. این علائم به تدریج با ادامه روند بهبود کاهش می یابد. آنها معمولاً جای نگرانی ندارند، مگر اینکه سوراخ کردن شما دارای نشتی چرک زرد یا سبز، داغ در لمس یا نشان دادن سایر علائم عفونت باشد.
پیرسینگ و ارتودنسی دهان
پیرسینگ دهان برای بیماران ارتودنسی حتی خطرناک تر هم می باشد. زیرا پیرسینگ به سادگی می تواند به بریس ها گیر کند، و این می تواند به ابزار ارتودنسی شما آسیب وارد کند، و در صورت عدم پارگی بافت اطراف سوراخ، قطعاً باعث آسیب خواهد شد. حتی اگر مایل هستید خطرات پیرسینگ دهان را به جان بپذیرید، به اصرار از شما می خواهیم تا پایان درمان ارتودنسی خود دست نگهدارید.
مراقبت از پیرسینگ های دهانی
ما قصد نداریم بیماران خود را از انجام این نوع پیرسینگ ها منع کنیم، فقط می خواهیم مطمئن شویم که آنها از خطرات موجود کاملاً مطلع هستند. چه در حال حاضر پیرسینگ دهان داشته باشید یا اگر هنوز تصمیم به انجام آنها دارید و می خواهید خطرات ناشی از آن را در آینده بپذیرید، دانستن روش های مدیریت این خطرات نیز مهم است. تلاش برای رعایت بهداشت دهان بدیهی ترین مورد است، اما جدای از اینکه مراقب عادات بهداشت دهان و دندان خود باشید یا نه، روش هایی وجود دارند که می توانید این خطرات را به حداقل برسانید.
در طول روند بهبود این کارها را انجام دهید:
- دو بار در روز دهان خود را با نمک دریا یا محلول نمکی تمیز کنید.
- بعد از صرف غذا دهان خود را با آب بشویید.
- دندان های خود را دو بار در روز مسواک بزنید.
- از خمیر دندان های با طعم ملایم استفاده کنید.
- دهانشویه فاقد الکل استفاده کنید.
- یکی دو روز اول خیلی صحبت نکنید.
در عین حال، از انجام این کارها اجتناب کنید:
- سوراخ پیرسینگ را لمس نکنید یا با جواهرات بازی نکنید.
- از نوشیدن الکل اجتناب کنید.
- از مصرف دخانیات اجتناب کنید.
- از دهانشویه ها یا خمیر دندان های حاوی الکل اجتناب کنید.
- غذاهای داغ یا تند نخورید.
- غذاهای بسیار اسیدی مانند گوجه فرنگی نخورید.
- غذاهای خیلی سفت یا خشک نخورید.
- از بوسیدن اجتناب کنید. این می تواند جواهرات را خراب کند و باکتری های جدیدی را وارد زخم کند.
- از انجام فعالیت هایی که می توانند جواهرات را جابجا کنند، مانند نواختن سازهای خاص، اجتناب کنید.
مراقبت های همیشگی محل سوراخ پیرسینگ:
- محل سوراخ پیرسینگ را تمیز نگه دارید. اجازه ندهید باکتری ها و ذرات غذا در اطراف محل سوراخ انباشته شوند. حتماً بعد از هر وعده غذایی یا میان وعده دهان خود را بشویید.
- تمام جواهرات پیرسینگ خود را حین فعالیت های بدنی مانند ورزش بردارید تا خطر آسیب را به حداقل برسانید.
- بررسی کنید که پیرسینگ محکم باشد تا شل نشود و باعث بروز خطر خفگی شود.
- نخستین نشانه های عفونت، از جمله علائمی مانند تورم، درد یا قرمزی غیرمعمول، و همچنین لرز، تب یا لرزش، را جدی بگیرید و فوراً به دندانپزشک مراجعه کنید.
- پیرسینگ را به دندان های خود نزنید. آنها را ملایم حرکت دهید تا باعث ایجاد خراش یا ترک نشوند.
علائمی که باید مراقب آنها باشید
گرچه درد و تورم خفیف برای هر پیرسینگ جدیدی طبیعی است، علائم دیگر می توانند نشان دهنده نگرانی های شدیدتر برای سلامتی باشند.
در صورتی که هر یک از علائم عفونت یا پس زدن که در زیر آورده ایم را تجربه کردید به پزشک خود مراجعه کنید:
- قرمزی که فراتر از محل پیرسینگ گسترش می یابد
- درد شدید
- تورم شدید
- ترشحات زرد یا سبز رنگ
- بوی بد شبیه سوخت
با پس زده شدن، ممکن است این موارد را نیز تجربه کنید:
- جابجا شدن جواهرات
- جواهراتی که آویزان می شوند یا می افتند
پیرسینگ بهبود یافته چقدر دوام خواهد داشت؟
به دلیل ظریف بودن محل قرارگیری پیرسینگ های داخل دهان، پیرسینگ های ناحیه لبخند معمولاً به اندازه پیرسینگ های خارج دهان دوام ندارند. با این حال، هیچ بازه زمانی مشخصی وجود ندارد.
برخی از گزارش ها حاکی از این هستند که پیرسینگ ممکن است حدود یک سال دوام داشته باشد، در حالی که برخی دیگر موفقیت بسیار طولانی تری داشته اند.
مراقبت مناسب می تواند کمک زیادی به شما کند، اما این تضمینی نیست که پیرسینگ شما مدت زمان زیادی دوام خواهد داشت.
چگونه زیورآلات خود را عوض کنیم
تا زمانی که سوراخ پیرسینگ به طور کامل بهبود یابد (حدود سه ماه)، ما نباید جواهرات خود را عوض کنید. فردی که پیرسینگ را برای شما انجام داده است می تواند تأیید کند که آیا تعویض جواهرات بی خطر است یا خیر. حتی ممکن است بتوانند این کار را برای شما انجام دهند.
اگر تصمیم دارید خودتان جواهرات را عوض کنید، این گام ها را به دقت دنبال کنید:
- دهان خود را با نمک دریا یا محلول نمکی شستشو دهید.
- قبل از لمس کردن ناحیه مورد نظر، دست های خود را با صابون آنتی باکتریال بشویید.
- پیچ زیورآلات موجود خود را با دقت باز کنید.
- به سرعت، اما به آرامی، جواهرات جدید را از سوراخ عبور دهید.
- مهره های قابل استفاده روی جواهرات را بپیچید یا به هر شکل دیگری آنها را ببندید.
- دوباره دهان خود را با نمک دریا یا محلول نمکی بشویید.
نحوه کنار گذاشتن پیرسینگ ها
اگر در نیمه راه روند بهبودی نظر خود را تغییر دادید، با فردی که پیرسینگ را برای شما انجام داده است در مورد برداشتن جواهرات خود صحبت کنید. آنها می توانند مشخص کنند که آیا برداشتن آن قبل از تکمیل فرآیند بهبود بی خطر است یا خیر. اگر جواهرات شما را خارج کند، باید به تمیز کردن آن ناحیه ادامه دهید تا زمانی که فرنولوم شما به طور کامل بهبود یابد.
اگر بخواهید پیرسینگ خود را مدت ها بعد از بهبود کامل سوراخ آن بردارید، فرایند انجام آن بسیار ساده تر خواهد بود. تنها کافی است جواهرات خود را خارج کنید، و حفره به صورت خود به خود بسته خواهد شد.
با فردی که قرار است پیرسینگ شما را انجام دهد صحبت کنید.
تصمیم گیری در مورد پیرسینگ در ناحیه لبخند می تواند زمان هیجان انگیزی باشد، اما ابتدا باید با چند فرد معتبر در این زمینه گفتگو کنید. علاوه بر ذکر قیمت، آنها می توانند تعیین کنند که آیا بافت فرنولوم شما قادر به پشتیبانی از این پیرسینگ است یا خیر.
اگر فرنولوم شما خیلی نازک باشد، پیرسر ممکن است بتواند پیرسینگ دیگری را پیشنهاد کند که در دراز مدت از آن راضی تر باشید.
پیرسر شما باید برای سؤالاتی که در مورد زمان بهبودی، عوارض جانبی غیر معمول و هرگونه نگرانی دیگری که ممکن است داشته باشید، پاسخ مناسبی داشته باشد.
ثبت ديدگاه