در این نوشته می خوانید:
حتی اگر شما یکی از ستاره های بهداشت دهان و دندان باشید که روزی دو مرتبه مسواک می زنید، به طور منظم نخ دندان می کشید و هر شش ماه یکبار به دندانپزشک خود مراجعه می کنید، ممکن است هنوز یک مرحله را که می تواند به حفظ شادابی و سلامت دهان شما کمک کند را از دست بدهید. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن برای سلامت دهان غیر قابل مذاکره هستند. با این حال، اگر می خواهید در سطحی بالاتر به تمیزی دهان دست یابید، ممکن است لازم باشد به زبان خود نیز توجه کنید: مجموعه ای گوشتی از ماهیچه ها که به شما کمک می کند صحبت کنید، بجوید و قورت دهید.
روی زبان با برجستگی های کوچکی به نام پاپیلا پوشیده شده است که این امکان را برای شما بوجود می آورد که بافت ها را در دهان خود بچشید و احساس کنید. اما زبان شما همچنین می تواند حاوی باکتری باشد. در حالی که بیشتر آن باکتری ها “نوع خوب” هستند که محیطی سالم در دهان شما ایجاد می کنند، انواع دیگر می توانند باعث بوی بد دهان، پوسیدگی دندان و عفونت لثه شوند. بنابراین، تمیز کردن زبان برای جلوگیری از ایجاد دردسر ناشی از باکتری های بد، بقایای مواد غذایی و سلول های مرده ای که ممکن است در آنجا انباشته شوند، مهم است.
روش قدیمی تمیز کردن زبان، که بیشتر تحت عنوان خراشیدن زبان شناخته می شود، یک روش متداول برای از بین بردن لایه های ایجاد شده روی زبان است که ممکن است روی حس چشایی، سلامت دهان و دندان ها و حتی طراوت بوی دهان شما تأثیر بگذارد.
درباره خراشیدن زبان، فواید بالقوه آن و نحوه شروع آن بیشتر بیاموزید.
تاریخچه خراشیدن زبان
بر اساس یک مقاله، خراشیدن زبان برای قرن ها در اروپا، آفریقا، عربستان، هند و آمریکای جنوبی انجام می شده است. با این حال، به طور کلی تصور می شود که ریشه های آن در عمل پزشکی آیورودا جیهوا پرکشالانا در سانسکریت باشد. این روزها، بسیاری از افراد بزرگسال آماده هستند تا روش های باستانی مانند خراشیدن زبان را امتحان کنند تا به طور بالقوه سلامت و تندرستی خود را ارتقاء دهند.
نحوه خراش دادن زبان
دهان به عنوان نخستین توقف در سفر گوارش، در معرض باکتری های هر چیزی که مصرف می کنید قرار می گیرد. این باکتری روی دندان ها، لثه ها و البته زبان و بین آنها می نشینند.
وقتی به آینه نگاه می کنید، با بیرون آوردن زبان خود ممکن است این باکتری ها را ببینید. این باکتری ها اغلب به صورت یک لایه سفید رنگ یا لکه های سفید رنگ ظاهر می شوند، اما می تواند به رنگ های زرد یا قهوه ای نیز ظاهر شوند. این پوشش زمانی ایجاد می شود که برآمدگی های انگشت مانند (پاپیلا) روی سطح زبان شما بزرگ شوند. هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، ذرات، باکتری ها و سلول های مرده می توانند بین آنها گیر کنند.
هدف از خراش دادن زبان حذف باکتری های مضری است که لثه های شما را ملتهب می کنند و باعث ایجاد حفره دندان و بوی بد دهان می شوند.
پزشکان خراشیدن زبان را به روشی کمی متفاوت توضیح می دهند: وقتی روی زبان خود پوششی دارید، نشان دهنده این است که دستگاه گوارش شما مواد مغذی را به خوبی جذب نکرده است. این پوشش ممکن است حاوی برخی سموم باشد که هنگام پردازش غذاهای مصرف شده توسط بدن شما تشکیل شده اند. خراش دادن آن پوشش به صورت روزانه، از جذب مجدد آن سموم به دستگاه گوارش جلوگیری می کند، جایی که ممکن است هضم را ضعیف کرده و باعث بروز یبوست، نفخ و سایر شکایات شوند.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که خراشیدن زبان نمی تواند به طور کامل جایگزین عادات بهداشتی خوب دهان مانند مسواک زدن و نخ دندان کشیدن شود. اصول تمیز کردن بین دندان ها یک مرتبه در روز، مسواک زدن دو مرتبه در روز به مدت دو دقیقه با یک خمیر دندان حاوی فلوراید، و مراجعه منظم به دندانپزشک ارزشمند هستند. اگر می خواهید خراش دادن زبان را به این روتین بهداشتی اضافه کنید، عالی است، اما نمی تواند جای این اصول را بگیرد.
انواع تمیز کننده های زبان
اسکراپرهای زبان در اشکال، اندازه ها و مواد مختلفی وجود دارند.
متداول ترین نوع آن شبیه نعل اسب است و از فولاد ضد زنگ، مس یا پلاستیک ساخته شده است. همچنین اسکراپرهایی به شکل مسواک وجود دارند. اگر نمی خواهید یک اسکراپر زبان بخرید، می توانید از لبه قاشق برای دستیابی به همان نتایج بالقوه استفاده کنید.
اگر می خواهید این کار را به صورت سنتی انجام دهید، یک اسکراپر نعل اسبی از جنس مس را انتخاب کنید. گفته می شود که مس نسبت به فولاد ضد زنگ، خواص ضد میکروبی بیشتری دارد، بنابراین این یک مزیت اضافی است.
مزایای احتمالی خراشیدن زبان
تحقیقات با کیفیت بالا در مورد خراشیدن زبان وجود ندارند، اما چند مزیت بالقوه وجود دارند.
باکتری ها را کاهش می دهد.
خراش دادن زبان ممکن است باکتری های ناسالم را از بین ببرد و به سلامت دندان ها و لثه ها کمک کند. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد افراد بزرگسالی که علاوه بر رعایت استاندارد بهداشت دهان، به مدت سه روز، هر روز زبان خود را می خراشند، در مقایسه با افرادی که زبان خود را خراش نمی دهند، میزان باکتری روی زبان خود را کاهش می دهند. گرچه خراشیدن هیچ تاثیری روی پلاک های دندانی ندارد، اما این مطالعه شواهدی را ارائه می کند که خراشیدن زبان در کاهش سطح کل باکتری های روی زبان مؤثر است. چگونگی تأثیر این امر روی سلامت دهان به طور کامل ناشناخته است.
بوی خوب دهان
آیا نسبت به بوی دهان خود حساس شده اید؟ خلاص شدن از شر پوشش زبان به طور منظم، ممکن است کمک کننده باشد.
یک مطالعه نشان داد که خراش دادن زبان دو مرتبه در روز به مدت یک هفته، باعث بهبود بوی بد دهان در گروهی از مردان مبتلا به پوسیدگی دندان و بیماری لثه شد. یک هفته خراش دادن زبان، بعلاوه، باعث کاهش میزان باکتری های ایجاد کننده حفره در دهان شد.
به همین ترتیب، یک بررسی و متاآنالیز نشان داد که اضافه کردن تمیز کردن زبان به روتین مسواک زدن، در مقایسه با مسواک زدن به تنهایی، شاخص های هالیتوزیس (بوی بد دهان مزمن) را کاهش می دهد.
بهبود حس چشایی
زدودن لایه های ایجاد شده از روی سطح زبان، ممکن است قدرت جوانه های چشایی شما را تقویت کند. در یک مطالعه، افراد بزرگسالی که لثه های سالم داشتند، دو مرتبه در روز به مدت دو هفته زبان خود را تمیز می کردند. تمیز کردن زبان نه تنها میزان پوشش زبان را به میزان قابل توجهی کاهش داد، بلکه باعث بهبود حس چشایی نیز شد. به طور خاص، تمیز کردن زبان باعث افزایش حس تلخی و طعم شوری شد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید این مزیت نیاز هستند.
ماساژ اندام های داخلی
بر اساس آموزه های آیورودا، نواحی مختلف زبان با اندام های داخلی مختلف مطابقت دارند. وقتی روی ناحیه خاصی از زبان پوششی ظاهر می شود، می تواند به این معنا باشد که در اندامی که ناحیه نشان دهنده آن است، سموم وجود دارند.
وقتی زبان خود را می خراشید، سموم و همچنین نقاط تحریک کننده روی زبان را از بین می برید. خراش دادن ناحیه ای از زبان که مربوط به روده بزرگ است، برای مثال، مانند ماساژ غیر مستقیم این اندام است که می تواند به تحریک حرکت غذا از طریق دستگاه گوارش کمک کند. اینها مفاهیم سنتی آیورودا هستند و به طور خاص توسط طب سنتی پشتیبانی نمی شوند.
پشتیبانی از هضم
مراقبت از دهان هضم را بهبود می بخشد. و طبق فلسفه آیورودا، خراش دادن سموم از روی زبان برای جلوگیری از تخریب آن سموم در دستگاه گوارش، نقش کلیدی دارد. تحقیقات زیادی برای حمایت از این ایده وجود ندارد. با این حال، مطالعه ای که اخیراً منتشر شده است نشان داده است که چهار هفته خراش دادن روزانه زبان ممکن است با بهبود قابل توجهی در درمان یبوست، مدفوع آبکی و بدبو و خستگی در میان بزرگسالان سالم همراه باشد.
خطرات خراشیدن زبان
گرچه خراش دادن زبان به طور معمول یک تمرین ایمن و بی خطر است، اما استفاده از یک ابزار خراش دهنده خوب بسیار مهم است. در اثر استفاده از یک خراش دهنده با لبه ناهموار یا زبر ممکن است بریدگی های تصادفی ایجاد شوند، به همین دلیل ضروری است که همیشه ابزار خود را قبل از استفاده بررسی کنید. شما می توانید با سرمایه گذاری روی یک اسکراپر با کیفیت، خطر بریدگی زبان خود را کاهش دهید. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می کند از استفاده از مواد پلاستیکی اجتناب کنید.
همچنین مهم است که هنگام خراش دادن مراقب فشار دست خود باشید. افراد وقتی کلمه «خراشیدن» را می شنوند، ممکن است به یاد خراشیدن یخ از روی شیشه جلوی اتومبیل خود بیفتند، بنابراین اشتباه می کنند و بیش از حد تهاجمی برخورد می کنند. اما تنها چیزی که لازم است، یک حرکت لغزنده ملایم برای برداشتن پوشش زبان است. شما نباید ابزار را به داخل زبان خود فرو کنید و آن را خراش دهید.
در نهایت، اگر زخم، بریدگی یا زخم دهان دارید، روی زبان خود را خراش ندهید.
چه افرادی ممکن است بخواهند خراشیدن زبان را امتحان کنند (و از انجام آن اجتناب کنند).
اعتقاد بر این است که خراش دادن زبان زمانی که به آرامی با یک اسکراپر با کیفیت انجام شود ایمن است. تمیز کردن و خراش دادن زبان، هنگامی که به روتین منظم مسواک زدن و نخ دندان کشیدن اضافه شود، ممکن است به کاهش باکتری های مضری کمک کند که می توانند باعث بروز ژنژیویت (التهاب لثه)، حفره ها دندانی، و بوی بد دهان شوند.
با این حال، اگر برای حفظ روتین بهداشتی دهان و دندان های خود، دو مرتبه مسواک زدن در روز، یک مرتبه نخ دندان کشیدن در روز، و دو مرتبه مراجعه به دندانپزشک خود در سال مشکل دارید، ممکن است بخواهید در مورد اسکراپر کشیدن روی زبان یا تمیز کردن زبان تجدید نظر کنید. حداقل تا زمانی که بتوانید یک روتین ثابت برای مراقبت از دهان خود ایجاد کنید، که از این دستورالعمل ها پیروی کند. ما بیمارانی داریم که از نخ دندان استفاده نمی کنند. مطمئناً توصیه نمی کنیم که یک مرحله اضافی به روتین بهداشتی روزانه دهان خود اضافه کنند. علاوه بر این، افرادی که زخم ها، بریدگی ها یا زخم های دهانی دارند باید از استفاده از سوهان زبان خودداری کنند.
نکاتی برای امتحان کردن تمرین خراش دادن و تمیز کردن زبان
بهتر است قبل از افزودن این روش به روتین مراقبت از دهان خود در منزل، با تیم دندانپزشکی خود در مورد اینکه آیا خراشیدن زبان برای شما مناسب است یا خیر صحبت کنید. ما این مراحل را به بیماران خود توصیه می کنیم:
- دسته اسکراپر زبان را به آرامی بین انگشت اشاره و شست خود نگه دارید.
- زبان خود را بیرون بیاورید و اسکراپر نعل اسبی را تا جایی که راحت است روی انتهایی ترین قسمت زبان خود قرار دهید، بدون اینکه رفلکس گگ (جایی که باعث می شود شما بالا بیاورید) را تحریک کنید.
- در حالی که اسکراپر صاف روی زبان شما است، آن را به آرامی به سمت جلو تا نوک زبانتان بکشید.
- اسکراپر را با آب داغ بشویید.
- سه تا پنج مرتبه این کارها را تکرار کنید.
- پس از پایان کار خراش دادن، اسکراپر را با آب و صابون یا یک سواب الکلی تمیز کنید. سوهان را آویزان کنید یا آن را همانطور که از مسواک خود نگهداری می کنید، مراقبت کنید تا خشک شود.
توصیه می کند که زبان خود را فقط در صبح خراش دهید. اگر خراش دادن زبان را بیش از حد انجام دهید، ممکن است بافت ظریف زبان را تحریک کنید.
ثبت ديدگاه