شاید برای شما پیش آمده باشد که دندانپزشک به شما توصیه کرده باشد روی دندان شما روکش قرار دهد یا آن را پر کند تا پوسیدگی یا حفره دندان شما را پر کند. با این حال، ممکن است چیزهایی در مورد گزینه های دیگر نیز شنیده باشید، مانند اینله یا آنله دندان.

به طور کلی، پر شدگی ها برای پر کردن پوسیدگی های جزئی استفاده می شوند، در حالی که روکش های دندانی زمانی استفاده می شوند که نیاز است شکستگی قابل توجهی پوشش داده شود. اما، ممکن است زمان هایی وجود داشته باشند که روکش برای پوشش دادن پوسیدگی دندان خیلی بزرگ است، یا پر کردن برای انجام این کار خیلی کوچک است. آنله ها و اینله های دندانی چیزهایی هستند که بسیاری از دندانپزشکان از آنها زمانی استفاده خواهند کرد چیزی برای درست پوشش دادن این شکاف های درون دندان ها استفاده کنند.

اندازه آنها بیشتر از پر شدگی های دندانی قابل تنظیم است، اما به اندازه روکش های دندانی تهاجمی نیستند، که نیاز به تغییر شکل و تراش دندان ها به نوعی دارند. در این مقاله ما به بیان تفاوت های بین آنها خواهیم پرداخت تا با دادن اطلاعات مفید در مورد آنها به شما کمک کنیم این گزینه های درمانی را بهتر بشناسید.

اینله، آنله، روکش دندان، یا پر کردن

اینله، آنله، روکش دندان، یا پر کردن

اینله و آنله دندان چه هستند؟

در دندانپزشکی، آنله ها و اینله ها تحت عنوان “پر شدگی های غیر مستقیم” شناخته می شوند، به این معنا که آنها خارج دهان به عنوان یک قطعه جامد ساخته می شوند که شکل و اندازه خاص حفره به آن داده می شود.

شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد:  لزوم تجویز آنتی بیوتیک توسط ارتودنتیست و دندانپزشک

آنله ها و اینله ها در دندان های پرمولر و مولر ساخته می شوند، وقتی دندان متحمل آسیب شدیدی شده است و نمی تواند یک پر شدگی ساده را حمایت کند، اما آسیب آنقدر زیاد نیست که روکش نیاز داشته باشد. تضاد و تفاوت اصلی آنها مقدار و بخشی از دندان است که قرار است پوشش دهند.

اینله ها و آنله های دندانی از موادی شبیه دندان به نام پرسلاین ساخته می شوند، که مقدار برای بیمار مقادیر زیایی را بهبود می بخشد. با این حال، در سال های اخیر، آنله ها و اینله ها از مواد سرامیکی نیز ساخته شده اند. از سوی دیگر، آنله ها برای آسیب دیدگی و تخریب کاسپ دندان ها و نیز سطوح جونده دندان استفاده می شوند.

اینله، آنله، روکش دندان، یا پر کردن

اینله، آنله، روکش دندان، یا پر کردن

تفاوت بین اینله و آنله دندانی

اینله سطح دندان ها را ترمیم می کند

اینله ها برای کاهش آسیب به سطح دندان ها طراحی شده اند. آنها زمانی می توانند استفاده شوند که آسیب یا پوسیدگی درون کاسپ واقع شده است. دندانپزشکان مواد مختلفی دارند که می توانند از آنها برای ساخت اینله ها از آنها استفاده کنند، مانند طلا، رزین کامپوزیت، و سرامیک. رزین کامپوزیت ها می توانند همرنگ دندان های شما باشند تا زیبایی ایده آل حاصل شود.

تفاوت قابل توجه بین اینله و آنله های دندانی این است که آنله تنها منطقه ای بزرگتر از اینله را پوشش می دهد. از سوی دیگر، آنله کاسپ دندان را پوشش می دهد در حالی که اینله تنها منطقه ای بین کاسپ ها را پوشش می دهد.

شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد:  تأثیرات مضر کم خوابی برای سلامت دهان و دندان ها

آنله منطقه بزرگتری را ترمیم می کند

آنله ها که گاهی اوقات روکش پارسیل نامیده می شوند؛ برای ترمیم منطقه بزرگتری استفاده می شوند. برخلاف اینله ها، آنله ها روی سطح جونده استفاده می شوند و در صورت نیاز به درخواست بیمار می توان آنها را تا لبه های دندان نیز گسترش داد. درست مانند اینله ها، آنله ها می توانند با سرامیک ها، طلا، یا رزین کامپوزیت ها طراحی شوند، زیرا هر ماده ای دوام فوق العاده ای برای بیمار به همراه دارد. استفاده از آنله جایگزینی عالی برای روکش های دندانی است زیرا این درمان نسبت به روکش های سنتی به حفظ بخش بیشتری از دندان ها کمک می کند.

اینله و پر شدگی دندانی: تفاوت چیست؟

از لحاظ نظری، این دو اصطلاح به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما اینله ها برای حفره های بزرگتر طراحی شده اند. دو گزینه عبارتند از تراشیدن پر شدگی موجود با استفاده از دریل دندانپزشکی و پوشش دادن فضای خالی، اما تکنیکی که برای پر کردن این فضا استفاده می شود همان تفاوت آنها است. برای پر کردن دندان، ماده کامپوزیت یا آمالگام برای پوشش دادن منطقه استفاده می شود، و روندی سریع تر دارد که می تواند در تنها یک جلسه انجام شود.

با آنله، فضای خالی با تنها یک قطعه که عموماً در لابراتوار ساخته می شود پوشانده می شود، گرچه می توانند در مطب و با استفاده از سرامیک یا طلا نیز ساخته شوند. اینله باید با دقت به شکل و اندازه فضای خالی طراحی شود؛ در غیر اینصورت، باکتری و غذا وارد آن خواهد شد و در آینده منجر به بروز پوسیدگی خواهد شد.

شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد:  علل شکست یا ریلپس درمان ارتودنسی

یکی از مزایای قابل توجه اینله ها این است که آنها به اندازه پر کردن منقبض نمی شوند، بنابراین، به همین دلیل احتمال خرابی ترمیم کمتر است. علاوه بر این، اینله ها از لحاظ نظری با دوام تر از پر شدگی های دندانی هستند، و این باعث می شود آنها در دراز مدت قابل اعتمادتر باشند.

مقایسه آنله و روکش دندانی

روکش های دندانی کل سطح جونده دندان، یعنی ساختار دندان بالای خط لثه، را پوشش می دهند. در مقایسه با روکش ها، آنله های دندانی فرایندی کمتر تهاجمی هستند زیرا تنها بخش کوچکی از دندان باید برداشته شود تا آنله روی آن قرار بگیرد.

هنگام انتخاب از بین اینله، آنله، روکش، یا پر شدگی های دندانی لازم است کار خود را به یک دندانپزشک مجرب بسپارید تا بهترین انتخاب را بر اساس نیازهای شما داشته باشد.