در این نوشته می خوانید:
آیا می دانستید لیزر می تواند در درمان ارتودنسی نیز استفاده شود تا بیمار در طول درمان راحت تر باشد، سرعت درمان افزایش پیدا کند یا حتی در پایان با برداشتن براکت ها از روی دندان ها درمان نتایج بهتری داشته باشد؟ کاربرد لیزر در درمان ارتودنسی یکی از چندین پیشرفت تکنولوژی مدرن است که موفق شده است برای بیمار تجربه ای مطلوب خلق کند. با استفاده از لیزر در دندانپزشکی می توان دردی که بیمار در فرایندهای مختلف احساس می کند را کاهش داد، دوره بهبود پس از جراحی ارتودنسی را کوتاه تر کرد، بهداشت دهان را ارتقاء بخشید، و بسیاری فواید دیگر.
کاربردهای لیزر در ارتودنسی
قدرت لیزر در ارتودنسی به دقت، ظرافت، کنترل و انعطاف پذیری ارتودنتیست بستگی دارد. قدرت لیزر قابل کنترل است تا جایی که بتواند قدرتمند باشد یا در حد لزوم ملایم باشد تا برای فرایندهای مربوط به بافت های نرم مانند لثه ها، یا بافت های سخت مانند مینای دندان یا استخوان فک سازگار باشد. از جمله فرایندهایی که در طول درمان ارتودنسی می توان با کمک لیزر انجام داد عبارتند از:
نصب براکت ها روی دندان
هنگامی که براکت ها روی دندان ها قرار می گیرند، این فرایند باید به صورت عالی انجام شود تا این اطمینان بوجود بیاید که کاملاً متناسب با وضعیت دندان های بیمار قرار گرفته اند و این کار بدون هیچ ناراحتی انجام شده است. با کمک لیزر در ارتودنسی می توان به نحو مؤثری دندان ها را پاکسازی و آماده کرد تا براکت ها روی آنها قرار بگیرند.
جلوگیری از خونریزی
خونریزی از لثه ها و بافت های اطراف دندان ها در درمان ارتودنسی بسیار عادی است، اما لیزر می تواند مانع خونریزی زیاد شود و این اطمینان را بوجود خواهد آورد که روند درمان به آرامی پیش خواهد رفت.
جینجیوکتومی یا لثه برداری Gingivectomy
یادگیری نحوه صحیح مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با وجود براکت های ارتودنسی روی دندان ها، مهارتی مهم است. زیرا اگر در طول درمان ارتودنسی نتوانید به درستی دندان های خود را تمیز کنید باکتری پشت براکت ها انباشته خواهد شد که موجب التهاب و تورم لثه ها می شوند. جینجیوکتومی یا لثه برداری Gingivectomy فرایندی است که در آن بافت اضافی لثه ها برداشته می شود تا بتوان به پاکت های اطراف دندان ها (جایی بین دندان و لثه که پلاک، جرم و باکتری ها انباشته می شوند) دسترسی پیدا کرد و آنها را پاکسازی نمود.
کانتورینگ لثه
پس از برداشتن براکت ها از روی دندان ها، ارتودنتیست دندان ها و لثه های بیمار را با دقت معاینه خواهد کرد و آنها را از نظر زیبایی نیز بررسی خواهد کرد تا مطمئن شود لبخند فرد تا حد امکان زیباست. اگر وجود بافت اضافی لثه موجب ایجاد لبخند لثه ای شده باشد با کمک لیزر بافت اضافی لثه ها را از روی دندان ها بر می دارد (افزایش طول تاج دندان) به گونه ای که در ظاهر به نظر می رسد طول دندان ها افزایش پیدا کرده است. در برخی موارد ممکن است بافت لثه بخش زیادی از دندان ها را پوشانده باشد به گونه ای که مانع قرار گرفتن براکت های ارتودنسی روی دندان ها شود. ارتودنتیست به جای ارجاع بیمار نزد جراح دهان و دندان، با استفاده از لیزر در مطب می تواند به راحتی این بافت را بردارد و هر چه زودتر درمان ارتودنسی را آغاز کند. این فرایند موجب کوتاه تر شدن درمان ارتودنسی خواهد شد، چیزی که همه بیماران ارتودنسی به آن علاقه مند هستند.
جراحی اکسپوز دندان نهفته یا نیمه نهفته
از لیزر می توان برای باز کردن بافت لثه و بیرون آوردن دندان نهفته و پیشگیری از تشکیل باکتری استفاده کرد.
برداشتن ماهیچه ها و پیوند بافت ها
فرنوم ماهیچه و نیز بافتی است که از درون بافت لب ها تا روی لثه ها امتداد دارد. گاهی اوقات ممکن است این بافت تا بین دندان ها امتداد داشته و موجب بروز فاصله بین آنها شود. از لیزر می توان برای کوتاه کردن یا برداشتن این بافت استفاده کرد. این فرایند با کمترین میزان ناراحتی برای بیمار انجام خواهد شد. بعلاوه مانند جراحی که در آن بخیه زدن ضروری است و احتمال ایجاد اسکار روی بافت پس از آن بسیار بالاست، هیچ برش و بخیه، و در نتیجه اسکار جای بخیه ای وجود نخواهد داشت. پس از برداشتن بافت، به کمک ابزارهای ارتودنسی به راحتی می توان فاصله بین دندان ها را بست و مطمئن بود که بدون بازگشت خواهد بود.
درمان آفت دهان
آفت دهان می تواند به علل مختلفی ایجاد شود و گاهی می تواند ناشی از ساییدن براکت ها به بافت لثه ها باشد. آیا می دانسته اید بهبود آفت ممکن است دو هفته طول بکشد، یا بهتر بگوییم، دو هفته موجب درد و ناراحتی بیمار شوند؟ به جای صبر کردن و تحمل این درد تا زمانی که به صورت خود به خود از بین برود، با استفاده از لیزر می توان آن را به سرعت درمان کرد و از سوی دیگر مانع بروز مجدد آفت در همان نقطه شد.
جایگذاری تکیه گاه یا لنگر ارتودنسی TAD
تکیه گاه یا لنگر موقت ارتودنسی TAD ابزارهایی شبیه ایمپلنت های دندانی اما کوچکتر از آنها هستند که در درمان ارتودنسی درون استخوان فک قرار می گیرند تا نقطه اتکاء امن و بی خطری برای دندان ها فراهم آورند. لیزر در درمان ارتودنسی می تواند کمک کند این فرایند سریع تر انجام شود و دوره بهبود آن کوتاه تر باشد.
مبنای علمی استفاده از لیزر در ارتودنسی
لیزرهای دیود دندانپزشکی (DDL) متنوعی وجود دارند که می توان از آنها در درمان ارتودنسی استفاده کرد. DDLهای کنونی در سه طول موج متفاوت عمل می کنند: ۸۱۰، ۹۴۰، و ۹۸۰ نانومتر، و هر یک تأثیر متفاوتی روی بافت نرم درون دهان دارند. طول موج های مختلف این قابلیت را دارند که توسط سه عنصر متفاوت جذب شوند: هموگلوبین، اکسی هموگلوبین و آب. بیشترین جذب لیزر دیود ۹۴۰ نانومتر توسط این سه عنصر صورت می گیرد که باعث می شود تمیزترین بخیه های جراحی زده شوند(کمترین میزان carbonization) و خونریزی به کمترین میزان ممکن کاهش پیدا کند؛ برای فرایندهای معمول لیزر بافت های نرم در درمان ارتودنسی، لیزر دندانپزشکی دیود ۹۴۰ نانومتر بهتر عمل می کند.
همه لیزرهای دیود دندانپزشکی قادرند انرژی لیزر را در قالب امواج ممتد (Continuous Wave) و نیز ضربان دار (Pulsed) ایجاد کنند. امواج ممتد غیر منفصل انرژی لیزر اجازه نمی دهند گرمایی که در بافت ایجاد می شود اندک باشد، در حالی که امواج ضربان دار اجازه می دهند بین هر ضربان بازیابی دمایی (سرد شدن) ایجاد شود.
امواج ضربان دار می توانند موجب شوند بیمار جراحی و نیز دوره بهبودی پس از جراحی را به راحتی پشت سر بگذارد. بیمارانی که با لیزر ضربان دار درمان شده اند اغلب کمترین میزان ناراحتی را تجربه کرده اند، زیرا هیچ آسیب حرارتی به بافت ها وارد نمی شود. اکثر فرایندهایی که با لیزر روی بافت نرم انجام می شوند، تنها نیاز به بی حسی موضعی دارند.
ثبت ديدگاه