درمان ارتودنسی روی ایمپلنت های دندانی

گاهی اوقات، حتی در صورت افتادن یک یا تعدادی از دندان ها ممکن است درمان ارتودنسی نیاز باشد. خواه شما فرد بزرگسالی باشید که به صورت مادرزادی فاقد یک یا چند دندان هستید یا به هر دلیلی یکی از دندان های خود را از دست داده باشید، خواه کودک شما طی مراحل اولیه ی درمان یکی از مولرهای شیری خود را از دست داده باشد، با وجود دندان های از دست رفت هم می توان تحت درمان ارتودنسی قرار گرفت و از بریس ها استفاده کرد.

در واقع، در یک سری شرایط خاص، برای بیمارانی که دندان از دست رفته دارند، درمان ارتودنسی برای آنها توصیه می شود.

• کودکانی که مال اکلوژن دارند و ممکن است این مشکل روی رشد فک و نیز دندان های دائم آنها تأثیر منفی داشته باشد، در سنین پایین و نوجوانی تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند.
• طی این درمان زود هنگام، بریس ها و فضا نگهدارها استفاده می شوند تا بین دندان های باقی مانده فضای کافی برای رشد دندان های دائم نگه دارند. گاهی اوقات این درمان ضروری است زیرا با از دست رفتن یک دندان شیری، دندان های مجاور به تدریج جابجا می شوند و به سمت محل دندان از دست رفته حرکت می کنند. در نتیجه جای کافی برای رشد دندان دائم جایگزین آن وجود نخواهد داشت و حین رشد آنها مشکلات زیادی بوجود خواهد آمد. مال اکلوژن های شدید می توانند مانع رشد دندان های دائم شوند، بنابراین برای رشد درست دندان ها بریس ها ضروری هستند.
• برای بزرگسالان نیز در صورت از دست رفتن دندان ها، استفاده از بریس ها به همین اندازه اهمیت دارد.

از دست رفتن هر یک از دندان های دائم می تواند باعث شود دندان های مجاور باقی مانده جابجا شوند، موجب تغییر وضعیت بایت شوند، بعلاوه ممکن است استخوان فک به تدریج تحلیل رود و به دندان های باقی مانده و مفاصل فک فشار زیادی وارد شود.

بهترین گزینه برای این شرایط استفاده از یک جایگزین، ترجیحاً ایمپلنت، برای دندان از دست رفته است. اما اگر به علت عدم وجود مادرزادی یک یا چند دندان، دندان ها جابجا شده و با وجود مشکلات فضای بین آنها رشد کرده باشند، برای ایجاد جای کافی برای دندان جایگزین، ممکن است درمان ارتودنسی ضروری باشد.

حتی اگر قصد ندارید جای دندان از دست رفته را با ایمپلنت پر کنید، باز هم درمان ارتودنسی می تواند به حل مشکلات مربوط به فضای بین دندان های به جا مانده کمک کند. به طور موقت می توانید از بریج های دندانی یا پروتزهای پارسیل استفاده کنید.

آیا می توان به طور هم زمان هم ایمپلنت داشت هم از بریس ها استفاده کرد؟

درمان ارتودنسی روی ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی و بریس های ارتودنسی معمولاً در روند یکدیگر اختلال ایجاد می کنند، با این حال اگر بیمار قبلاً تحت درمان هر یک از آنها قرار گرفته باشد می تواند از دیگری نیز استفاده کند. در واقع بهتر هم این است که یکی پس از دیگری انجام شود.

ترتیب درمان با ایمپلنت و بریس های ارتودنسی

درمان ارتودنسی روی ایمپلنت های دندانی

اگر قبلاً کاشت ایمپلنت داشته اید، باز هم درمان ارتودنسی ممکن است. البته شرایط هر فرد متفاوت است و نقش اساسی دارد، اما به طور کلی اگر ایمپلنت مدت ها قبل کاشته شده و در وضعیت خوبی قرار دارد، می توان از بریس ها استفاده کرد. بر خلاف دندان های طبیعی، ایمپلنت ها درون استخوان فک قابل جابجایی نیستند، زیرا فاقد الیاف لیگامان پریودنتال هستند. بنابراین، ایمپلنت ها می توانند برای بریس ها مانند تکیه گاه عمل کنند و به درمان ارتودنسی کمک کنند. اگر ایمپلنت ها در وضعیت درستی قرار ندارند، نمی توان آنها را جابجا کرد.

در مقابل، اگر از قبل تحت درمان با بریس های ارتودنسی قرار گرفته اید و اکنون به کاشت ایمپلنت دندانی نیاز دارید، اگر پس از اتمام دوره ی درمان ارتودنسی کاشت ایمپلنت داشته باشید هیچ مشکلی بوجود نخواهد آمد. درمان ارتودنسی کمک می کند تا دندان های شما در بهترین وضعیت ممکن قرار بگیرند و حتی در صورت نیاز به جای بیشتر برای کاشت ایمپلنت، می تواند حتی کمک کننده نیز باشد. این ترتیب درمان، ایده آل ترین حالت ممکن برای ترکیب ایمپلنت های دندانی و درمان ارتودنسی است زیرا همه ی دندان ها در جای درست خود قرار دارند.

پیش از آغاز درمان، اگر به هر دو روش نیاز دارید، بهتر است ابتدا درمان ارتودنسی به پایان برسد و پس از قرار گرفتن همه ی دندان ها در جای درست خود، ایمپلنت ها در جای درست خود در فک کاشته شوند، زیرا ایمپلنت پس از کاشت دیگر جابجا نخواهد شد. تنها در برخی موارد استثناعی که ایمپلنت می تواند به عنوان لنگر یا تکیه گاه درمان ارتودنسی عمل کند، بهتر است ابتدا ایمپلنت کاشته شود.

آیا اینویزیلاین و ایمپلنت های دندانی در کنار یکدیگر مؤثر هستند؟

درمان ارتودنسی روی ایمپلنت های دندانی

وقتی صحبت از بهبود لبخند به میان می آید، گزینه های زیادی در اختیار افراد قرار دارند. همانطور که در بالا اشاره شد، اگر قصد دارید جایگزین مناسبی برای دندان از دست رفته قرار دهید، می توانید از ایمپلنت های دندانی استفاده کنید و اگر در پی صاف کردن دندان های خود هستید می توانید از درمان های ارتودنسی مانند اینویزیلاین استفاده کنید. اما آیا می توان همزمان از هر دو استفاده کرد؟

این حقیقتی واضح و شناخته شده نیست و اطلاعات زیادی راجع به آنها در دسترس نیست، اما تا جایی که از تحقیقات بر می آید، اینویزیلاین نه تنها تناقضی با ایمپلنت های دندانی ندارد، بلکه با ترکیب آنها می تواند موجب بهبود لبخند فرد شود. بهتر از همه این است که، از اینویزیلاین ها می توان قبل، حین و پس از کاشت ایمپلنت های دندانی استفاده کرد.

بر اساس اطلاعاتی که در بالا ارائه شد، از دست رفتن دندان ها علاوه بر مشکلات زیبایی، سلامت دهان و دندان فرد را نیز به خطر خواهد انداخت. عدم وجود ریشه ی دندان طبیعی درون استخوان فک موجب  تحلیل استخوان و لثه و نیز جابجایی دندان های باقی مانده خواهد شد. تغییر مکان و جابجایی دندان ها باعث می شود بایت ناصاف شود و به مرور زمان چین خوردگی هایی بوجود بیاید و دندان های به جا مانده نسبت به قبل از افتادن دندان، کج تر نیز شوند. خوشبختانه، حتی اگر لبخند شما تحت تأثیر از دست رفتن دندان ها یا حتی ایمپلنت های دندانی بوده است، هنوز هم اینویزیلاین برای شما گزینه ی مناسبی است.

اینویزیلاین و ایمپلنت های دندانی

درمان ارتودنسی روی ایمپلنت های دندانی

نکته ی مربوط به ایمپلنت های دندانی این است که دائمی هستند. شکل، موقعیت، وضعیت و زاویه ی آنها تا زمانی که در دهان هستند ثابت خواهد بود. اما دندان های اطراف ایمپلنت دندانی هنوز هم می توانند جابجا شوند و در زاویه ی دیگری قرار گیرند. به همین دلیل است که درمان های ارتودنسی مانند اینویزیلاین برای افرادی که کاشت ایمپلنت داشته اند هنوز هم مؤثر است.

چگونه اینویزیلاین می تواند در هر مرحله از درمان ایمپلنت به افراد تحت درمان کمک کند:

• قبل از درمان: به احتمال زیاد اکثر دندانپزشک ها توصیه می کنند پیش از کاشت ایمپلنت از اینویزیلاین استفاده کنید زیرا به طور کلی جابجایی دندان ها راحت تر انجام خواهد شد. انعطاف پذیری دندان ها پیش از کاشت ایمپلنت دندانی به ارتودنتیست اجازه می دهد به سادگی لبخندی زیبا برای شما خلق کند. با این حال، یکی از استثناعات این است که دندانپزشک شما فکر کند که در فک خود به میزان کافی استخوان ندارید تا ایمپلنت را حمایت کند یا اینکه تا زمان دریافت ایمپلنت ممکن است وضعیت آن وخیم تر شود.
• طی درمان: در صورت لزوم، می توانید در اواسط بازه ی زمانی که در حال کاشت ایمپلنت دندانی هستید می توانید تحت درمان ارتودنسی با اینویزیلاین نیز قرار بگیرید. تنها نیاز است دندانپزشک ترتیب درست درمان ها را مشخص کند و به خاطر داشته باشد که محل ایمپلنت های دندانی ثابت خواهد بود به همین دلیل باید زاویه ی کاشت آنها را متناسب با وضعیت دیگر دندان ها پس از درمان ارتودنسی تنظیم کند.
• پس از درمان: همانطور که در بالا ذکر شد، اگر قبلاً کاشت ایمپلنت دندانی داشته اید هنوز هم شرایط استفاده از اینویزیلاین را دارید. تنها با این تفاوت که طرح درمانی که دندانپزشک تهیه می کند فقط شامل دندان های کناری ایمپلنت های دندانی می شود، تا از طریق آنها بتواند در کل لبخند تغییر ایجاد کند.

 در هر مرحله ای از درمان که باشید، به انتخاب خود می توانید هم از کاشت ایمپلنت خود لذت ببرید، هم از مزیت های جدید اینویزیلاین.