برای انجام درمان ارتودنسی از روش‌های مختلفی می‌توان استفاده نمود که انتخاب نوع روش درمان به نوع مشکلی بستگی دارد که ممکن است در دندان‌ها یا فک بیمار وجود داشته باشد.

معاینه‌ی دقیق، گرفتن عکس و قالب‌گیری

نخستین گام، ارزیابی موقعیت دندان است و نیز دقت به این نکته که در آینده چه وضعیتی برای آنها بوجود خواهد آمد. این مرحله معمولا شامل گرفتن عکس با اشعه‌ی ایکس، ساختن قالب گچی دندان و گرفتن عکس از دندان‌های بیمار می‌باشد.

مراحل درمان

مرحله‌ی نخست، درمان زودهنگامی است که پیش از درآمدن همه‌ی دندان‌های دائمی صورت می‌گیرد. مراقبتهای اولیه‌ی ارتودنسی در مراحل آغازین اصلاح مال‌اکلوژن‌های مضری انجام می‌شود که ممکن است درمان آنها در آینده دشوارتر شود. به خاطر داشته باشید که انجام مرحله‌ی نخست درمان، باعث نمی‌شود که در بزرگسالی به درمان‌های ارتودنسی نیاز نباشد. مرحله‌ی نخست شامل اقدامات زیر می‌باشد:

• اصلاح کراس بایت‌های فک
• اصلاح موارد حاد آندربایت و اوربایت که منجر به ایجاد اختلال در عملکرد، زیبایی یا فیزیولوژی صورت خواهد شد؛ و اصلاح کراس بایت هر یک از دندان‌ها

مرحله‌ی دوم، انجام درمان‌های معمول ارتودنسی است. ممکن است این مرحله همزمان با افتادن آخرین دندان‌های شیری آغاز شود و تا زمانی طول بکشد که مولرهای (دندان‌های آسیای بزرگ) بیمار در ۱۲ سالگی معاینه شده یا صاف و مرتب شده باشند. ممکن است این مرحله‌ی درمان یک سال و نیم تا دو سال طول بکشد.

درمان‌های ارتودنسی

در درمان‌های ارتودنسی بسته به نوع مشکل و وضعیت دندان‌ها ابزارهای مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرند که در زیر به بیان آنها می‌پردازیم:

بریس‌های ثابت

بریس‌های غیرمتحرکی می‌باشند ساخته شده‌ از براکت‌هایی که به هر دندان چسبانده می‌شوند و با سیم به یکدیگر متصل می‌شوند. این ابزار از پرکاربردترین ابزارهای ارتودنسی می‌باشند و زمانی از آنها استفاده می‌شود که قرار است نحوه‌ی قرارگیری تعدادی از دندان‌ها اصلاح شود یا زمانی که قرار است از بروز مشکلات در آینده جلوگیری به عمل آید.غذا خوردن با این نوع بریس‌ها راحت است. با این وجود، از برخی خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها مانند تافی، آبنبات‌های سفت، نوشیدنی‌های گازدار باید پرهیز نمود زیرا می‌توانند به بریس و نیز به دندان‌ها آسیب بزنند.

انواع درمان‌های ارتودنسی

بریس‌های متحرک

معمولا روکش‌های پلاستیکی هستند که روی سطح بالایی دندان را می‌پوشانند و به چند دندان متصل می‌شوند؛ این نوع بریس تا میزان محدودی دندان‌ها را حرکت می‌دهند. در واقع برای حل مشکلات جزئی دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. در برخی موارد برای جلوگیری از مکیدن انگشت در کودکان نیز کاربرد دارند.تنها باید به خاطر داشت که برای تمیز کردن آنها و نیز حین انجام برخی فعالیت‌ها از قبیل دوچرخه سواری یا استفاده از سازهای بادی باید آن را از دهان خارج نمود.

انواع درمان‌های ارتودنسی

ابزارهای فانکشنال

یک جفت بریس پلاستیکی متحرک است که به یکدیگر متصل شده‌اند یا به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با یکدیگر در ارتباط باشند و به درستی روی دندان‌های فک بالا و پایین قرار بگیرند. این نوع درمان ارتودنسی برای حل مشکلات مربوط به وضغیت و نحوه‌ی قرارگیری فک و دندان‌های بالا و فک و دندان‌های پایین در برابر یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اکثر افراد نیاز دارند که تمام وقت از این نوع ابزار استفاده نمایند. نحوه‌ی استفاده از ابزارهای ارتودنسی و زمان آن بر اساس دستورات ارتودنتیست از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در صورتی که به طور صحیح استفاده نشود درمان میسر نخواهد شد. ممکن است نیاز باشد برای تمییز کردن و نیز حین غذا خوردن آن را از دهان خارج کنید.

انواع درمان‌های ارتودنسی

هدگیر

هدگیر با هدف اصلاح وضعیت دندان‌های عقب و یا ثابت نگه داشتن آنها حین درمان دندان‌های جلو استفاده می‌شود.این ابزار به خودی خود ابزار ارتودنسی محسوب نمی‌شود، اما می‌توان آن را با دیگر ابزارها مورد استفاده قرار داد و معمولا چند ساعت هنگام عصر یا طی شب و هنگام خواب استفاده می‌شود. ضمن استفاده از این ابزار فرد قادر به خوردن و نوشیدن نخواهد بود.

انواع درمان‌های ارتودنسی

ریتینره

در مراحل پایانی درمان ارتودنسی از ریتینر استفاده می‌شود. این ابزار، دندانی که به تازگی صاف و مرتب شده است را در جای خود نگه می‌دارد، در حالی که لثه و استخوان اطراف با موقعیت جدید دندان تطبیق می‌یابند. ریتینرها ممکن است ثابت یا متحرک باشند.

در صورتی که در اواسط مراحل درمان با ریتینر، استفاده از آن را متوقف کنید ممکن است حرکاتی جزئی در دندان‌ها ایجاد شود. البته تغییر موقعیت دندان‌ها به مرور زمان و در طول عمر، بخشی از روند معمول افزایش سن است. تنها راه برای حفظ دندان‌های صاف و مرتب، استفاده‌ی پاره وقت از ریتینر در تمام طول عمر است.

انواع درمان‌های ارتودنسی

کشیدن دندان و جراحی فک

در موارد نادر، شاید کشیدن یک دندان برای اصلاح وضعیت و ظاهر دندان‌های مجاور ضروری باشد. در موارد وخیم‌تر، ممکن است برای درمان از بریس‌های ثابت استفاده شود و برای حرکت دادن فک، جراحی انجام شود. این مرحله از درمان در بیمارستان صورت می‌گیرد.