براکت پشت دندانی لینگوال

یکی از روش‌های ارتودنسی نامرئی استفاده از براکت پشت دندانی یا لینگوال است. در این روش نگینهای براکت به سطح پشتی دندان‌ها چسبانده می‌شود تا در معرض دید قرار نداشته باشند بنابراین ظاهر لبخند کاملاً طبیعی بوده و کسی متوجه درمان ارتودنسی نمی‌شود. در حالی ‌که در روش معمولی، نگینهای براکت به سطح جلویی دندان‌ها چسبانده شده و سیم ارتودنسی از تک تک براکت ها عبور می‌کند.

براکت پشت دندانی

مزیت‌های براکت پشت دندانی

مهم‌ترین مزیت این سیستم براکت، نامرئی بودن آن است. بسیاری از افراد بزرگسال به علت ظاهر سیم‌ کشی شده و فلزی دهان، علیرغم نیاز مبرم تمایلی به انجام درمان ارتودنسی ندارند. بنابراین با وجود براکت پشت دندانی، طیف گسترده ‌ای از متقاضیان درمان ارتودنسی، می‌توانند به اهداف خود دست یابند. در دوران درمان ارتودنسی با براکت پشت دندانی، دیگر نگران ظاهر دندان‌های خود نیستید و به راحتی در موقعیت‌های اجتماعی قرار می‌گیرید بدون که اعتماد به ‌نفس تان کاهش پیدا کند.

از جمله گزینه‌ های دیگر ارتودنسی نامرئی، الاینر شفاف و براکت سرامیکی است. مسلماً براکت پشت دندانی از هر دو مورد نام برده نا محسوس‌تر و نامرئی تر است. چرا که هنگامی که کسی از نزدیک به دندان‌های شما نگاه کند، متوجه الاینر شفاف خواهد شد و براکت سرامیکی حتی از فاصله دورتر هم قابل مشاهده خواهد بود. از طرفی گاهی اوقات برای الاینر شفاف باید ضمایمی در سطح جلوی دندانها چسبانده شود. همین موضوع باعث جلب توجه بیشتر الاینر شفاف می‌شود.

یکی دیگر از مزایای براکت پشت دندانی در مقایسه با الاینر شفاف این است که دندانپزشک کنترل بیشتری بر حرکت دندان‌ها دارد.

از طرف دیگر الاینر شفاف به‌ مرور ساییده و مستهلک می‌شود در صورتی که براکت فلزی چنین مشکلی ندارد. در واقع براکت فلزی از نظر مقاومت و استحکام بهترین گزینه می باشد.

براکت پشت دندانی

معایب براکت پشت دندانی

عادت کردن به براکت پشت دندانی سخت است.

هر بار که برای تنظیم براکت به ارتودنتیست مراجعه می‌کنید، تنظیم مجدد آن بیشتر از براکت معمولی (براکت فلزی جلوی دهان) طول می‌کشد. همچنین موارد ترمیم یا تعویض قطعات مختلف براکت مدت بیشترین زمان می‌برد.

تمیزکردن براکت پشت دندانی با مسواک و نخ دندان، سخت‌تر بوده و مدت بیشتر زمان می‌برد.

با این حال با طراحی‌های جدید در سیستم پشت دندانی، این مشکلات روز به ‌روز کمتر می‌شوند.

چه افرادی می‌توانند از براکت پشت دندانی استفاده کنند؟

بهترین راه برای این که بدانید آیا شرایط لازم برای براکت پشت دندانی را دارید یا خیر، این است که با ارتودنتیست مشورت کنید. به طور کلی اکثر افراد بزرگسال و همچنین نوجوانان می‌توانند براکت پشت دندانی بگذارند.

گفته می‌شود افرادی که اوربایت شدید دارند، ممکن است هنگام جویدن غذا یا بسته بودن دهان فشار زیادی به براکت خود وارد کنند و باعث خراب شدن آن شوند. با این حال مشخص نیست این موضوع در عمل تا چه حد اهمیت دارد.

عادت کردن به براکت پشت دندانی

به ‌طور کلی عادت کردن به براکت پشت دندانی سخت‌تر بوده و مدت بیشتری طول می‌کشد.

حداقل در روزهای اول، صحبت کردن برایتان دشوار خواهد بود. در بیشتر بیماران مشکلات تکلم در ابتدا شدید است. ممکن است هنگام صحبت کردن صدای سوت شنیده شود یا تلفظ کلمات شل باشد. علت این است که زبان هنگام تلفظ برخی واژه ‌ها و اصوات باید با پشت دندان‌های جلویی تماس برقرار نماید. از آنجایی ‌که در سطح پشتی دندان‌ها براکت چسبانده شده است، کمی طول می‌کشد تا زبان با موقعیت جدید سازگار شده و محل مناسبی برای ایجاد همان صداها پیدا کند.

راه حل برطرف کردن این مشکل تمرین است. کتاب را با صدای بلند بخوانید و در صورتی که تنها هستید تمام افکار خود را با صدای بلند بیان نمایید. به مرور زمان با شرایط جدید سازگار می‌شوید. بسته به شرایط هر فرد و تمرینات، سازگاری ممکن است چند ساعت تا چند هفته طول بکشد. در صد کمی از افراد هرگز نمی‌توانند تکلم کاملا درست با براکت پشت دندانی را یاد بگیرند.

درد زبان

هنگامی که براکت به پشت دندان‌ها چسبانده می‌شود، زبان دائماً با آن برخورد میکند چرا که به دنبال جایگاه پیشین خود در سطح پشتی دندان‌ها است. در نتیجه به خصوص در چند هفته اول درمان ممکن است کمی زبان درد را تجربه کنید. ممکن است زبانتان در این مدت کمی ملتهب و قرمز شود. به ‌مرور زمان زبانتان با شرایط جدید سازگار می‌شود. ممکن است این امر چند هفته طول بکشد. در این مدت در صورتی که عادات نامناسب مانند فشار زبان و الگوی نامناسب بلع داشته باشید، این عادت را ترک می‌کنید.

برای کمک به پشت سر گذاشتن این دوره اقدامات زیر مفید است:

با استفاده از محلول گرم آب نمک دهان خود را شست‌وشو دهید تا التیام بافت‌ها تسریع شود.

می‌توانید از محصولات بدون نسخه حاوی عامل بی‌ حسی مانند بنزوکائین، استفاده کنید تا موقتاً درد برطرف شود.

برای پیشگیری از تحریک بافت‌های نرم دهان، مقداری موم ارتودنسی روی زوائد و لبه‌ های تیز سیستم براکت بمالید.

ممکن است دندانپزشک برای شما از پد سیلیکونی محافظ استفاده کند. پد را بر روی براکت میکشید تا از تحریک و زخم شدن زبان جلوگیری شود.

غذاخوردن

غذا خوردن با براکت پشت دندانی ممکن است در ابتدا دشوار باشد. برخی از ذرات غذا در بین اجزای براکت گیر می‌کنند. به طور کلی در مورد تمام انواع براکت بهتر است از خوردن غذاهای ترد، سخت و چسبنده و جویدنی خودداری نمایید. تا جایی که امکان دارد غذا را به قطعات کوچک‌تر تقسیم کنید تا مجبور نباشید یک قطعه بزرگ غذا را گاز بزنید.

تمیز کردن دندان‌ها

همان‌ طور که گفته شد تمیز کردن دندان‌ها در براکت پشت دندانی دشوارتر از روش‌های دیگر است. پس از هر بار غذا خوردن دندان‌ها و براکت خود را تمیز کنید. برای مسواک زدن از مسواکی با سر کوچک استفاده کنید تا به سطوح کوچک بین دندانی دسترسی داشته باشید. استفاده از مسواک برقی نیز می‌تواند مفید باشد.

ساخت و نصب براکت پشت دندانی

ساخت و جایگذاری براکت پشت دندانی در سیستم‌های جدید بسیار متفاوت از براکت معمولی می‌باشد. بخش‌های فلزی (سیم و نگین براکت) برای هر بیمار به صورت اختصاصی ساخته می‌شود. امروزه از تکنولوژی کد / کم برای این منظور بهره گرفته می‌شود.

مراحل نصب براکت پشت دندانی

قالب‌ گیری، اسکن و ساخت براکت  

در اولین مرحله قالب بسیار دقیقی از دندان‌های بالا و پایین تهیه می‌شود. قالب به لابراتور دندانپزشکی ارسال می‌شود تا در آنجا براکت ساخته شود.

نمونه‌ ای که بر اساس قالب دندان‌های شما تهیه می‌شود، توسط کامپیوتر اسکن می‌شود و داده‌ های آن به صورت دیجیتالی در می‌آید. اطلاعات دیجیتالی برای طراحی و ساخت براکت با کد / کم استفاده می‌شود.

چسباندن براکت

پس از آماده شدن سیستم براکت نهایی و ارسال آن به ارتودنتیست ، مرحله نصب و چسباندن نگینهای براکت فرا می‌رسد. در این زمان که معمولاً چهار هفته پس از قالب‌ گیری می‌باشد، دوباره به ارتودنتیست مراجعه کنید. تمام نگینهای براکت با چسب مخصوصی به سطح پشتی دندان‌ها چسبانده می‌شوند. پیش از این کار، ممکن است سطح دندان آماده سازی شود تا اتصال محکمی با چسب و نگین براکت برقرار نماید. با استفاده از تری که در مراحل قبل در لابراتوار دندان‌پزشکی  آماده شده است، از موقعیت درست براکت اطمینان حاصل می‌شود.

پس از اتمام کار تری و سپس چسب اضافی برداشته میشود.

چرا همیشه از براکت پشت دندانی استفاده نمی‌شود؟

از آنجایی ‌که تکنیک سیستم براکت پشت دندانی پیچیده‌ تر است، بسیاری از ارتودنتیست ها از این روش استفاده نمی‌کنند. همچنین نظارت بر وضعیت دندان‌ها و براکت در این سیستم دشوارتر است. سیم ارتودنسی که از پشت دندان‌ها عبور می‌کند، به اندازه سیم ارتودنسی معمولی که در جلوی دندان ها استفاده می‌شود، انحنا پیوسته و یکنواخت ندارد و خمیدگیهای آن پیچیده‌تر است.