درمان‌ ارتودنسی برای بزرگسالان

آیا سن شما برای استفاده از براکت‌های ارتودنسی بالاست؟

به طور ایده‌آل دندان‌های انسان درست مانند کلیدهای پیانو مرتب و یکدست کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. متاسفانه، بسیاری افراد درگیر دندان‌های کج و فشرده یا بایتی هستند که به درستی روی یکدیگر قرار نمی‌گیرد.

این مشکلات بیشتر از مشکلات مربوط به زیبایی بروز می‌یابند. تمییز کردن دندان‌های فشرده یا روی هم، کار دشواری خواهد بود که منجر به افزایش احتمال پوسیدگی دندان‌ها و بیماری لثه خواهد شد. دندان‌هایی که با بستن بایت یا قرار گرفتن دو فک روی یکدیگر، به درستی در کنار یکدیگر قرار نمی‌گیرند- درگیر مشکلی تحت عنوان مال اکلوژن یا “بایت دارای مشکل‌” هستند- که می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی در جویدن و بلع شوند. کج بودن دندان‌ها می‌تواند ادای برخی حروف را با مشکل مواجه سازد و از طرفی می‌تواند فشار زیادی به ماهیچه‌هایی وارد سازد که به عمل جویدن کمک می‌کنند، که درد در ناحیه‌ی صورت را در پی خواهد داشت.

گرچه دوران کودکی زمان ایده‌آل برای ایجاد تغییر در نحوه‌ی قرار گیری دندان‌ها است، بسیاری از بزرگسالان نیز تمایل به استفاده از درمان‌های ارتودنسی دارند که نتایجی خارق‌العاده در پی خواهند داشت. تقریبا از بین هر ۵ بیمار مراجعه کننده به ارتودنتیست، یک نفر بالای ۱۸ سال است.

درمان‌ ارتودنسی برای بزرگسالان

در صورتی که در پی درمان ارتودنسی برای مشکلات قدیمی مربوط به زیبایی دندان‌ها یا بایت خود هستید یا در پی راه حلی برای دندان‌های از دست رفته‌ی خود می‌باشید، چند نکته را به خاطر داشته باشید:

• فرایند رشد استخوان‌ها در بزرگسالان متوقف شده است، بنابراین برخی تغییرات ساختاری بدون جراحی امکان پذیر نخواهند بود.
• ممکن است مدت زمان کل فرایند درمان در افراد بزگسال بیشتر از کودکان یا نوجوانان طول بکشد. گرچه زمانی که برای حل مشکل دندان‌ها طول می‌کشد، در هر فرد متفاوت است، اما به طور میانگین، فرایند درمان حدود ۲ سال به طول می‌انجامد.
• در صورتی که تحت درمان ارتودنسی قرار دارید، ممکن است علاوه بر مراجعه به ارتودنتیست نیاز باشد به دندانپزشک عمومی، یا متخصص بیماری‌های بافت‌های اطراف دندان نیز مراجعه نمایید تا مطمئن شوید که فرایند درمان با مشکل تحلیل استخوان و بیماری لثه همراه نبوده است.

نحوه‌ی عملکرد بریس‌ها یا براکت‌های ارتودنسی

درمان‌ ارتودنسی برای بزرگسالان

دانش ارتودنسی متکی به وارد آوردن فشار به دندان‌ها می‌باشد تا از آن طریق نحوه‌‌ی قرار گیری دندان‌ها تغییر یابد. ارتودنتیست این کار را با اتصال ابزارهای مکانیکی به دندان‌ها انجام می‌دهد و به آرامی دندان‌ها را در مسیر مطلوب خود جابجا می‌نماید. زمانی که یک دندان از یک سمت تحت فشار قرار می‌گیرد، ریشه‌ی آن به استخوان فکی که درون آن قرار دارد فشار وارد می‌کند. در نهایت، این فشار باعث می‌شود بخشی از استخوان کنار ریشه حل شود و اجازه دهد دندان در مسیری که تحت فشار واقع شده است جابجا شود. با حرکت دندان‌ها، استخوان جدید در فضای پشت ریشه‌ی دندان تشکیل می‌شود. این فرایند مانع بازگشتن دندان به جای اول خود می‌شود. ممکن است پیش از آغاز درمان ارتودنسی نیاز باشد یک یا چند دندان کشیده شوند.

بریس‌های ارتودنسی از جمله رایج‌ترین ابزارهای ارتودنسی می‌باشند. این ابزارها کاملا چند منظوره هستند و قادرند به طور هم زمان دندان‌ها را در مسیرهای مختلفی جابجا نمایند و در یک زمان چندین دندان را درمان نمایند. عملکرد این ابزار بر مبنای استفاده از براکت‌هایی است که بوسیله‌ی چسب ارتودنسی به سطح دندان‌ها چسبانده می‌شوند یا به آنها بسته می‌شوند. سیم‌های کمانی که به دندان‌های مولر انتهای هر دو سمت قوس دندانی متصل می‌شوند از میان براکت‌ها عبور می‌کنند تا فشار وارده به دندان‌ها را هدایت نمایند. تنظیم سیم‌ها می‌تواند به طور دلخواه انجام شود تا به دندان‌ها فشارهای مختلفی وارد شود. گاهی اوقات بندهای کشی یا فنرها به سیم کمانی متصل می‌شوند تا فشار جهت‌دار را بهبود بخشند.

معمولا اتصال براکت‌ها به دندان‌ها بین یک تا دو ساعت طول می‌کشد و تا چند روز پس از آن و نیز پس از هر مرتبه تنظیم مجدد، درد و سوزش احساس خواهد شد، اما استفاده از داروهای مسکنی که نیاز به نسخه‌ی پزشک ندارند، مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می‌تواند کمک کننده باشد.

ابداعات در زمینه‌ی بریس‌ها

درمان‌ ارتودنسی برای بزرگسالان

امروزه بریس‌ها راحت‌تر هستند و نسبت به نمونه‌های قدیمی‌تر درد کمتری ایجاد می‌کنند. کوچک‌تر هستند و تعداد براکت‌های مورد استفاده در آنها کمتر است. سیم‌های آنها کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند و موثرتر از نمونه‌های قبلی هستند. از آنجا که براکت‌های ضد زنگ کارایی بیشتری دارند و مقرون به صرفه‌تر هستند، هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرند. براکت‌ها و سیم‌های طلا نیز در دسترس هستند. برخی افراد، بویژه نوجوانان، سیم‌ها و کش‌های رنگی را انتخاب می‌کنند، زیرا توجه بیشتری را به خود جلب می‌کنند.

درمان‌ ارتودنسی برای بزرگسالان

افراد دیگر سلیقه‌ی متفاوتی دارند و به جای آن براکت‌های سرامیکی همرنگ دندان یا براکت‌های پلاستیکی شفاف را انتخاب می‌کنند زیرا کمتر مورد توجه مخاطب قرار می‌گیرند. با این حال، این گزینه‌ها نقاط ضعفی هم دارند. قیمت آنها بیشتر از نمونه‌ی فلزی آنها است. احتمال شکسته شدن براکت‌های سرامیکی وجود دارد و ممکن است به اندازه‌ی براکت‌های فلزی روی دندان‌های فک پایین راحت نباشند زیرا براکت‌های فلزی کوچک‌تر هستند. بعلاوه، از آنجا که براکت‌های سرامیکی قوی‌تر از مینای دندان هستند، ممکن است موجب ساییدگی مینای دندان شوند. به همین دلایل، برخی افراد تمایل دارند روی دندان‌های فک بالا از براکت‌های سرامیکی و برای دندان‌های فک پایین از براکت‌های فلزی استفاده کنند.

درمان‌ ارتودنسی برای بزرگسالان

براکت‌های پلاستیکی به اندازه‌ی براکت‌های فلزی ضد زنگ قوی نیستند و ممکن است به مرور زمان روی آنها لکه ایجاد شود. گاهی اوقات، هر دو دسته بریس‌های سرامیکی و پلاستیکی نسبت به نمونه‌ی فلزی، اصطحکاک بیشتری بین سیم و براکت‎ها بوجود می‌آورند، به این معنا که دندان‌ها به سرعت جابجا نمی‌شوند و ممکن است فرایند درمان بیشتر طول بکشد.

درمان‌ ارتودنسی برای بزرگسالان

برخی ارتودنتیست‌ها ابزار پشت دندانی را پیشنهاد می‌دهند، که به پشت دندان‌ها متصل می‌شوند، بنابراین براکت‌ها و سیم‌ها حین لبخند زدن قابل مشاهده نخواهند بود. یکی از نقاط ضعف این نوع بریس‌های غیر قابل مشاهده این است که ممکن است موجب تحریک و سوزش زبان شوند و مشکلات گفتاری ایجاد نمایند. بعلاوه ممکن است گران‌تر از بریس‌های سنتی باشند و به مراقبت بیشتری نیاز داشته باشند.