جرمگیری دندان در طول ارتودنسی

ممکن است تعدادی از دندان های شما مقداری حساس باشند یا هنگام کشیدن نخ دندان یا مسواک زدن لثه های شما خونریزی کنند. احتمالاً شما با این احساس آشنایی دارید. شاید از اینکه به دندانپزشک مراجعه کنید هراس دارید به این دلیل که می ترسید چیزی که قرار است از دندانپزشک بشنوید برای شما ناخوشایند باشد. اگر مشکل شما بیماری لثه باشد چه؟ آیا نیاز به جراحی خواهید داشت؟

استرس نداشته باشید. حتی اگر علائم بیماری لثه را داشته باشید، از جمله تورم یا خونریزی از لثه ها، حساسیت یا شل شدن دندان ها، بوی بد دهان که از بین نمی رود، این شانس را دارید که دندانپزشک برای درمان آن مستقیماً به سراغ جراحی نرود. یکی از رایج ترین درمان های غیر جراحی برای بیماری لثه دو فرایندی هستند که دندانپزشک ها معمولاً آنها را با یکدیگر انجام می دهند: تسطیح سطح ریشه (روت پلنینگ  root planing) و جرمگیری (scaling).

این فرایندها اساساً جرمگیری عمیق دندان ها هستند. جرمگیری عبارت است از زدودن پلاک هایی که روی دندان ها و زیر خط لثه انباشته شده اند، با استفاده از ابزارهای دستی که برای تراشیدن پلاک ها استفاده می شوند یا ابزار آلتراسونیک. وقتی دندانپزشک تسطیح سطح ریشه ها را انجام می دهد، در واقع دندان ها را به آرامی صاف و صیقلی می کند، نقاط زبر روی دندان را از سطوح دندان و ریشه ها بر می دارد، زیرا می توانند محلی برای پنهان شدن و تکثیر باکتری ها باشند.

جرمگیری در ارتودنسی

دو روش متفاوت هستند که دندانپزشک می تواند از آنها استفاده کند: روش مکانیکی، شامل استفاده از ابزارهای دندانپزشکی برای زدودن جرم ها به صورت دستی یا با ابزارهای آلتراسونیک است، که در آنها یک قطعه لرزان کوچک موجب در هم شکسته شدن پلاک ها و پاکسازی دندان ها خواهد شد. روش آلتراسونیک کمی ناراحت کننده تر است، زیرا به جای تراشیدن، همان قطعه با سرعت بالا از یک سو به سوی دیگر حرکت می کند تا پلاک ها و باکتری ها را در هم بشکند و بردارد. گاهی اوقات دندانپزشک ها روش آلتراسونیک را با روش مکانیکی ترکیب می کنند تا پلاک های زیر خط لثه را بردارند.

گرچه جرمگیری و تسطیح سطح ریشه فرایندهای پر خطری نیستند، اما خطر بروز عفونت در لثه ها وجود دارد. برای پیشگیری از بروز عفونت پس از فرایند، دندانپزشک باید داخل لثه ها فیبرهای آنتی بیوتیک قرار دهد که یک هفته پس از فرایند بیرون می آیند. اگر در معرض خطر بالای عفونت قرار دارید، بایستی قبل و بعد از فرایند آنتی بیوتیک مصرف کنید، تا از ورود باکتری به داخل جریان خون جلوگیری نمایید.

جرمگیری در ارتودنسی

چه زمانی جرمگیری دندان لازم است؟

دندانپزشک احتمالاً از دو اصطلاح متفاوت برای توصیف بیماری لثه استفاده می کند: ژنژیویت gingivitis یا پریودنتیت periodontitis. اساساً، ژنژیویت بیماری لثه خفیف است که در آن لثه ها مقداری ملتهب و مستعد خونریزی می شوند. پریودنتیت وخیم تر است، و به این معناست که به استخوان های پیرامون دندان ها آسیب وارد شده است. اگر ژنژیویت داشته باشید، دندانپزشک ممکن است توصیه کند نخ دندان کشیدن و مسواک زدن خود را اصلاح کنید و دفعات بیشتری انجام دهید، اما اگر از پریودنتیت رنج می برید، تسطیح سطح ریشه و جرمگیری، بدون نیاز به جراحی، می توانند به درمان لثه ها و دندان ها کمک کنند.

بیماری لثه می تواند دردناک باشد و منجر به از دست رفتن دندان ها شود. علاوه بر این می تواند به خطر بروز دیگر مشکلات مربوط به سلامت مرتبط باشد، زیرا منجر به ورود باکتری به داخل بدن و در نهایت بروز التهاب می شود. این مشکل منجر به تولید پروتئین هایی می شود که با بیماری های قلبی و سکته مرتبط هستند. بدن از منابع خود برای مبارزه با التهاب و ایجاد فشار روی سیستم ایمنی بدن استفاده می کند که باید از شما در برابر بیماری ها محافظت کند.

اگر دندانپزشک شما تشخیص دهد که بیماری پریودنتیت دارید، تسطیح سطح ریشه و جرمگیری معمولاً نخستین درمان هایی هستند که دندانپزشک برای شما انجام خواهد داد. این فرایندها برای برخی افراد دردناک هستند، در حالی که برای دیگران تنها مقداری ناراحت کننده است. دندانپزشک قبل از آغاز فرایند از بی حسی موضعی برای بی حس کردن منطقه اطراف دندان استفاده خواهد کرد. بی حسی موضعی مانع هر گونه احساس دردی در طول فرایند می شود. بلکه، تنها فشار ابزار رو دندان ها را احساس خواهید کرد.

جرمگیری و تسطیح سطح ریشه به دو روش با بیماری لثه مبارزه می کند: با زدودن پلاک هایی که روی دندان ها و در زیر لثه در عمق وجود دارند و نیز با صاف و صیقلی کردن قسمت هایی از دندان که باکتری ها علاقه زیادی به زندگی کردن در آنجا دارند. هر چه درمان بیماری لثه زودتر آغاز شود، شانس درمان راحت تر بیماری و عدم نیاز به جراحی نیز بالاتر خواهد بود و می توان دندان ها را از خطر لق شدن و از دست رفتن در امان نگه داشت.

جرمگیری در ارتودنسی

جرمگیری در ارتودنسی

بیماری لثه، ارتودنسی، و بیماران بزرگسال ارتباط پیچیده و قابل توجهی با یکدیگر دارند. گرچه ارتودنسی می تواند موجب بالا رفتن احتمال بیماری لثه شود اما از طرف دیگر می تواند به کاهش علائم و نشانه های آن نیز کمک کند.

قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها می تواند بافت لثه را با مشکل مواجه سازد. اگر هنگام جابجایی فیزیکی دندان ها، لثه ها به اندازه کافی سالم نباشند، جابجایی دندان ها می تواند موجب وخیم تر شدن وضعیت آنها شود. تهدیدهای بالینی همراه با بهداشت ضعیف دهان و دندان ها و نیز فشارهای اکلوزال غیر عادی می تواند منجر به پیشرفت نسبتاً سریع بیماری لثه شود و پس از قرار گیری ابزارها داخل دهان، پاکت های پریودنتال به سرعت گسترش خواهند یافت.

در چنین وضعیت هایی، جرمگیری و تسطیح سطح ریشه ها و گاهی اوقات جراحی پریودنتال لازم هستند. برخی بیماران به جرمگیری و تسطیح سطح ریشه ها واکنش خوبی نشان می دهند و هیچ جراحی نیاز ندارند؛ پاکت ها به طور کامل از بین می روند و رادیوگراف ها حاکی از رشد مجدد استخوان هستند.