ارتوسرجری

یک فرایند معمول که در بخش جراحی دهان و فک و صورت انجام می شود، جراحی ارتوگناتیک یا اصلاحی برای اوربایت، آندربایت و کراس بایت است. جراحی ارتوگناتیک روشی است که شامل حرکت فک بالا (ماگزیلا) و فک پایین (مندیبل) به یک موقعیت آناتومیک صحیح است که امکان اکلوژن خوب (بایت)، باز شدن راه هوایی و تقارن صورت را فراهم می کند. بیمارانی که به جراحی ارتوگناتیک نیاز دارند، بیمارانی هستند که بایت مشکل دار (مال اکلوژن)، عدم تقارن صورت یا آپنه خواب متوسط ​​تا شدید دارند. اصلاح این شرایط بسیار مهم است، زیرا ممکن است دلایل اصلی جویدن نامناسب، اختلال عملکرد صورت، مشکلات گفتاری، درد مفاصل و اختلالات خواب باشند.

مال اکلوژن و عدم تقارن صورت

یک مال اکلوژن جزئی را می توان با ارتودنسی ساده اصلاح کرد. برخی از بیماران دچار تغییر شکل اسکلتی در فک (ها) می شوند که منجر به بروز مال اکلوژن شدید می شود که برای اصلاح آن به ترکیبی از ارتودنسی و جراحی نیاز است. این جراحی در افراد بزرگسال و نوجوانانی انجام می شود که رشد آنها کامل نشده باشد.

فرآیند تشخیص برای جراحی ارتوگناتیک

توالی درمانی معمول برای بیمار با ارزیابی توسط متخصص ارتودنسی و جراح فک و صورت آغاز می شود. این ارزیابی شامل تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس، ماکت های دندانی، عکس ها، اندازه گیری های صورت و تجزیه و تحلیل کامل داده ها برای ارائه فهرست مشکلات و طرح درمان پیشنهادی است. تیم درمان شما از پیشرفته ترین تصاویر رادیوگرافی سه بعدی با اشعه ایکس و فناوری کامپیوتری برای طراحی درمان شما استفاده می کند. پس از رسیدن به تشخیص و طرح جراحی، از اطلاعات برای ارتباط با متخصص ارتودنسی، توضیح طرح به بیمار و اخذ تأییدیه بیمه استفاده می شود.

طراحی مجازی جراحی و راهنمای جراحی

فرآیند طراحی مجازی جراحی (VSP) با درمان ارتودنسی قبل از جراحی آغاز می شود. هدف از درمان ارتودنسی تراز و همراستا کردن دندان ها روی قوس های استخوانی فک های بالا و فک پایین است. این مرحله می تواند 12 تا 18 ماه طول بکشد. هنگامی که بیمار برای جراحی آماده شد، یک کار کامل با استفاده از سی تی اسکن سه بعدی پرتو مخروطی و فوتومورفومتری سه بعدی انجام می شود که امکان طراحی مجازی جراحی (VSP) را فراهم می کند. VSP ابزاری بسیار دقیق است که این امکان را برای جراح فراهم می کند تا قبل از انجام عمل جراحی در اتاق عمل، عمل جراحی را در یک محیط مجازی انجام دهد یا «تمرین» کند. همچنین به پیش بینی نتیجه عمل کمک می کند و ابزار قدرتمندی است که برای طراحی و ساخت راهنماهای جراحی با استفاده از چاپگرهای سه بعدی برای اطمینان از انتقال دقیق VSP به اتاق عمل استفاده می شود.

جراحی ارتوگناتیک تحت بیهوشی عمومی در اتاق عمل و در حالی که بریس ها در جای خود قرار دارند انجام می شود. ابزارهای ثابت کننده داخلی (پیچ ها و صفحات تیتانیومی کوچک) برای اتصال بخش های استفاده می شوند که موقعیت آنها در فک ها تغییر کرده است. بیماران به طور معمول حدود 1 تا 2 روز در بیمارستان می مانند. پس از این فرایند، استفاده از الاستیک های تمرینی از ابزارهای ارتودنسی فک بالا تا ابزارهای فک پایین برای کمک به آموزش مجدد بیماران برای عادت کردن به بستن دهان با بایت جدید معمول است. رژیم غذایی بیمار به مدت چهار هفته به رژیم غذایی مایع، آبکی یا غیر جویدنی محدود می شود تا امکان بهبود استخوان های برش داده شده بدون مزاحمت فراهم شود.

بیماران 6 تا 8 هفته پس از عمل جراحی به متخصص ارتودنسی مراجعه می کنند تا مرحله ارتودنسی بعد از عمل را برای “تنظیم دقیق” و تکمیل اکلوژن نهایی آغاز کنند. این مرحله می تواند از 3 تا 6 ماه طول بکشد و به اطمینان از ثبات طولانی مدت دندان و استخوانی که موقعیت آن تغییر کرده است کمک می کند. جراح فک و صورت در طول زمان به پیگیری بیماران برای نظارت بر نتیجه و شناسایی و مدیریت هرگونه عود درمان ادامه خواهد داد.

جراحی ارتوگناتیک برای آپنه خواب

جراحی ارتوگناتیک علاوه بر درمان اوربایت، آندربایت و کراس بایت، برای اصلاح آپنه خواب متوسط ​​تا شدید نیز انجام می شود. این روش به عنوان جلو آوردن فک بالا و فک پایین شناخته می شود، که فرآیند حرکت فک بالا و پایین به سمت جلو برای افزایش فضای راه هوایی است. این افزایش حجم راه هوایی حلقی دهان، اغلب میزان خروپف و دوره های آپنه ای که در یک شب تجربه می شوند را کاهش می دهد، بنابراین نیاز به دستگاه CPAP را از بین می برد.